01-05-2012، 08:23 PM
اخيراً دانشمندان چيني راه جديدي براي ترميم ميناي دندان ابداع کرده‌اند که در آن از نانوذرات استفاده مي‌شود. رويکانگ تانگ و گروهش از دانشگاه زجيانگ دريافته‌اند که نانوذرات ساخته‌شده از هيدروکسي‌آپاتيت(HAP) يک مادة معدني که جزء اصلي سازندة ميناي دندان است با شدت زيادي به‌وسيلة سطح ميناي دندان طبيعي جذب مي‌شوند. اين کشف مي‌تواند به ترميم و مقاوم‌سازي دندان‌هاي پوسيده کمک کند.
تانگ اظهار داشت که پيش از اين يکي از مسائل مبهم براي دندان‌پزشکان اين بوده‌است که چرا هيدروکسي‌آپاتيتِ مصنوعي گزينة خوبي براي ترميم مينا نيست؛ اما اکنون به اين سؤال پاسخ داده شده است.
برخلاف مطالعات قبلي، گروه تانگ از ذرات بسيار کوچک‌تري استفاده کرده‌اند که به گفتة آنها، هم‌اندازه با اجزاي سازندة ميناي دندان هستند. بنا به اظهارات وي، خصوصيات اين نانوذرات ۲۰ نانومتري HAP، در قياس با ذرات بزرگ‌تر HAP که معمولاً مورد استفاده قرار مي‌گيرند مي‌تواند شباهت بيشتري با خصوصيات هيدروکسي‌آپاتيت طبيعي داشته باشد.
جورج نانکولاس، استاد شيمي دانشگاه بوفالو، توضيح داد که اين تحقيق، فرصت‌هاي قابل‌توجه جديدي را براي بازسازي ميناي پوسيده ايجاد كرده‌است. وي گفت:«ترميم آشکار سختي مينا با استفاده از يک روش برون‌زيستي، داراي اهميت ويژه‌اي است. چالشي که در اين راه وجود دارد کنترل سينتيک اين فرايند و دستيابي به درجه‌اي از قابليت توليد مجدد است.»
تانگ مي‌گويد:«براي تعيين اعتبار نتايج حاصله در محيط غير زيستي، بايد مطالعات گسترده‌تري در محيط‌هاي زيستي انجام گيرد، همچنين ما علاقه‌منديم تا از اين نانوذرات در ترميم ساير بافت‌هاي سخت آپاتيتي؛ مانند استخوان استفاده كنيم. »
کلاوس جانت، يکي از متخصصان مواد زيستي در دانشگاه فريدريش شيلر آلمان، ضمن تأييد نظرات پيشين مي‌گويد:«مطالعات ترميم مينا داراي اهميت زيادي هستند. در آينده، نمايش قابليت ترميم مينا در محيط زيستي و پايداري مکانيکي ميناي تعميرشده، بسيار مهم خواهد بود.»
نتايج اين تحقيق تحت عنوان "تعمير ميناي دندان با استفاده از نانوذرات هيدروکسي‌آپاتيت به‌عنوان اجزاي سازنده" در مجلة .J. Mater. Chem منتشر شده‌است.
تانگ اظهار داشت که پيش از اين يکي از مسائل مبهم براي دندان‌پزشکان اين بوده‌است که چرا هيدروکسي‌آپاتيتِ مصنوعي گزينة خوبي براي ترميم مينا نيست؛ اما اکنون به اين سؤال پاسخ داده شده است.
برخلاف مطالعات قبلي، گروه تانگ از ذرات بسيار کوچک‌تري استفاده کرده‌اند که به گفتة آنها، هم‌اندازه با اجزاي سازندة ميناي دندان هستند. بنا به اظهارات وي، خصوصيات اين نانوذرات ۲۰ نانومتري HAP، در قياس با ذرات بزرگ‌تر HAP که معمولاً مورد استفاده قرار مي‌گيرند مي‌تواند شباهت بيشتري با خصوصيات هيدروکسي‌آپاتيت طبيعي داشته باشد.
جورج نانکولاس، استاد شيمي دانشگاه بوفالو، توضيح داد که اين تحقيق، فرصت‌هاي قابل‌توجه جديدي را براي بازسازي ميناي پوسيده ايجاد كرده‌است. وي گفت:«ترميم آشکار سختي مينا با استفاده از يک روش برون‌زيستي، داراي اهميت ويژه‌اي است. چالشي که در اين راه وجود دارد کنترل سينتيک اين فرايند و دستيابي به درجه‌اي از قابليت توليد مجدد است.»
تانگ مي‌گويد:«براي تعيين اعتبار نتايج حاصله در محيط غير زيستي، بايد مطالعات گسترده‌تري در محيط‌هاي زيستي انجام گيرد، همچنين ما علاقه‌منديم تا از اين نانوذرات در ترميم ساير بافت‌هاي سخت آپاتيتي؛ مانند استخوان استفاده كنيم. »
کلاوس جانت، يکي از متخصصان مواد زيستي در دانشگاه فريدريش شيلر آلمان، ضمن تأييد نظرات پيشين مي‌گويد:«مطالعات ترميم مينا داراي اهميت زيادي هستند. در آينده، نمايش قابليت ترميم مينا در محيط زيستي و پايداري مکانيکي ميناي تعميرشده، بسيار مهم خواهد بود.»
نتايج اين تحقيق تحت عنوان "تعمير ميناي دندان با استفاده از نانوذرات هيدروکسي‌آپاتيت به‌عنوان اجزاي سازنده" در مجلة .J. Mater. Chem منتشر شده‌است.