04-12-2013، 12:31 AM
نگه داشتن نفس داخل آب
برای اغلب افراد سخت است که حتی بیشتر از یک دقیقه نفسشان را نگه دارند. رکورددار نگه داشتن نفس، استفان میفسود است که در ژوئن/خرداد سال پیش، توانست به مدت 11 دقیقه و 35 ثانیه نفس نکشد.
بر اساس گزارشی که نیوساینتیست منتشر کرده است، برای تعیین رکورددار، رقبا باید سرشان را درون آب فرو می‌بردند، نه برای این که تقلب نکنند، بلکه به خاطر این که واکنش طبیعی پستانداران در غواصی فعال شود: وقتی صورت شما درون آب سرد باشد،رگ‌های خونی سطحی منقبض می‌شوند و در نتیجه یک واکنش طبیعی، جریان خون در نقاط انتهایی بدن کم می‌شود و در عوض خون بیشتری به قلب و مغز می‌رسد. در این شرایط ضربان قلب کاهش می‌یابد و گردش خون در بدن، که باید اکسیژن را در بدن منتشر کند، کندتر انجام می‌شود. افراد حرفه‌ای در اثر تمرین می‌توانند میزان ضربان قلب خود در آب سرد را تا نصف افراد عادی در این شرایط پایین بیاورند.
همچنین تنفس سریع قبل از نگه داشتن نفس ضروری و حیاتی است. مغز ما میزان دی‌اکسید خون را می‌سنجد و بر اساس آن تصمیم می‌گیرد که چه زمانی واکنش نفس نفس زدن را فعال کند. بنابراین، وقتی چندین نفس عمیق سریع می‌کشید و دی‌اکسید کربن زیادی را از بدن خارج می‌کنید، تا فعال شدن واکنش نفس نفس زدن، به طوری که غیرقابل مقاومت باشد، زمان بیشتری خواهید داشت. در نتیجه همه این تمرین‌ها، شش‌های فرد هم بزرگ‌تر خواهد شد.
اما آیا تا به حال به مرز محدودیت انسان برای نگه داشتن نفسش رسیده‌ایم؟ در واقع نه. فیزیولوژیست دانشگاه لوند سوئد، جان اندرسون که در مورد تاثیر نگه داشتن نفس در غواصان مطالعه می‌کند، انتظار دارد که این رکورد به 15 دقیقه هم برسد.
[font]نگه داشتن موقتي نفس براي مغز خطرناك است[/font]
محققان مي گويند: نگه داشتن نفس براي مغز خطرناك و مضر است. محققان خاطرنشان كردند: دفعه بعد اگر خواستيد براي شوخي و تفريح نفستان را حبس كنيد، به خاطر بياوريد كه اين كار ممكن است آسيب شديدي به مغز شما وارد كند. در يك پژوهش جديد، محققان سوئدي دريافتند، شناگراني كه به مدت چند دقيقه نفس خود را نگه مي دارند با اين كار باعث مي شوند كه ميزان پروتئيني كه مي تواند به مغزشان آسيب برساند، افزايش پيدا كند. اين پروتئين B 100S نام دارد. محققان مي گويند: نتايج تحقيقات جديد ما نشان مي دهد وقفه تنفسي به صورت ارادي به سيستم اعصاب مركزي صدمه مي زند و مي تواند آثار جبران ناپذيري بر جاي بگذارد. آنها خاطرنشان كردند: آزاد شدن پروتئين B100S در خون به مدت طولاني، مرز خوني - مغزي را دچار اختلال مي كند و بنابراين تكرار اين كار كه ممكن است در تمرينات ورزشي انفرادي مانند شنا يا در مسابقات انجام شود، آسيب هاي نورولوژي قابل توجهي را به مرور زمان بر جاي خواهد گذاشت.
بر اساس گزارشی که نیوساینتیست منتشر کرده است، برای تعیین رکورددار، رقبا باید سرشان را درون آب فرو می‌بردند، نه برای این که تقلب نکنند، بلکه به خاطر این که واکنش طبیعی پستانداران در غواصی فعال شود: وقتی صورت شما درون آب سرد باشد،رگ‌های خونی سطحی منقبض می‌شوند و در نتیجه یک واکنش طبیعی، جریان خون در نقاط انتهایی بدن کم می‌شود و در عوض خون بیشتری به قلب و مغز می‌رسد. در این شرایط ضربان قلب کاهش می‌یابد و گردش خون در بدن، که باید اکسیژن را در بدن منتشر کند، کندتر انجام می‌شود. افراد حرفه‌ای در اثر تمرین می‌توانند میزان ضربان قلب خود در آب سرد را تا نصف افراد عادی در این شرایط پایین بیاورند.
همچنین تنفس سریع قبل از نگه داشتن نفس ضروری و حیاتی است. مغز ما میزان دی‌اکسید خون را می‌سنجد و بر اساس آن تصمیم می‌گیرد که چه زمانی واکنش نفس نفس زدن را فعال کند. بنابراین، وقتی چندین نفس عمیق سریع می‌کشید و دی‌اکسید کربن زیادی را از بدن خارج می‌کنید، تا فعال شدن واکنش نفس نفس زدن، به طوری که غیرقابل مقاومت باشد، زمان بیشتری خواهید داشت. در نتیجه همه این تمرین‌ها، شش‌های فرد هم بزرگ‌تر خواهد شد.
اما آیا تا به حال به مرز محدودیت انسان برای نگه داشتن نفسش رسیده‌ایم؟ در واقع نه. فیزیولوژیست دانشگاه لوند سوئد، جان اندرسون که در مورد تاثیر نگه داشتن نفس در غواصان مطالعه می‌کند، انتظار دارد که این رکورد به 15 دقیقه هم برسد.
[font]نگه داشتن موقتي نفس براي مغز خطرناك است[/font]
محققان مي گويند: نگه داشتن نفس براي مغز خطرناك و مضر است. محققان خاطرنشان كردند: دفعه بعد اگر خواستيد براي شوخي و تفريح نفستان را حبس كنيد، به خاطر بياوريد كه اين كار ممكن است آسيب شديدي به مغز شما وارد كند. در يك پژوهش جديد، محققان سوئدي دريافتند، شناگراني كه به مدت چند دقيقه نفس خود را نگه مي دارند با اين كار باعث مي شوند كه ميزان پروتئيني كه مي تواند به مغزشان آسيب برساند، افزايش پيدا كند. اين پروتئين B 100S نام دارد. محققان مي گويند: نتايج تحقيقات جديد ما نشان مي دهد وقفه تنفسي به صورت ارادي به سيستم اعصاب مركزي صدمه مي زند و مي تواند آثار جبران ناپذيري بر جاي بگذارد. آنها خاطرنشان كردند: آزاد شدن پروتئين B100S در خون به مدت طولاني، مرز خوني - مغزي را دچار اختلال مي كند و بنابراين تكرار اين كار كه ممكن است در تمرينات ورزشي انفرادي مانند شنا يا در مسابقات انجام شود، آسيب هاي نورولوژي قابل توجهي را به مرور زمان بر جاي خواهد گذاشت.