Parsi Coders

اعتدال: رسانه ها این روزها از آغاز طرح ضربتی جمع‌آوری آنتن‌های ماهواره‌ خبر دادند و تصاویری از کماندوهای ناجا منتشر کردند که با استفاده از «راپل» اقدام به جمع آوری ماهواره از پشت بام ساختمانهای بلند مرتبه شهر تهران می کردند.

این بار ماموران یگان ویژه از آسمان آمده بودند تا ساختمانها را از لوث وجود دیش ها پاکسازی کنند. آنها با عملیات کماندویی «راپل» ماهواره‌هایی که روی پنجره‌ها نصب بود را جمع کردند. عملیات راپل، عملیاتی است که ماموران دوره‌ دیده یگان ویژه با توجه به دشوار و خطرناک بودن آن برای مقابله با آدم‌ربایی و عملیات تروریستی و... به کار می‌گیرند و این بار آنقدر عملیات مهم بود که نیروی انتظامی رسانه ها را خبر کرده بود تا از سیر انجام این اقدام مهم ، ویژه و حیاتی! مستند سازی کنند.

هفته گذشته همچنین اعلام شد که ماموران یگان ویژه در طرحی ضربتی علاوه بر جمع کردن ماهواره از پنجره‌ها و پشت‌بام مجتمع‌های مسکونی در منطقه اکباتان به خانه افرادی که قبلا دیش آنها جمع شده بود نیز وارد شدند و اقدام به جمع‌آوری رسیور از داخل خانه کردند. آنها اعلام کردند برای ورود به خانه، حکم قضایی دارند.

فارغ از اینکه طبق آیین دادرسی کیفری ورود به منزل افراد بایستی با حکم خاص قضایی انجام شود و برای ورود به هر آپارتمان حکم قضایی ویژه برای همان واحد مسکونی لازم است، در تصاویری که از جمع‌آوری ماهواره در اکباتان منتشر شده، در حالی که چهره ماموران مات شده، مشخص است که پای ماموری در حال انجام عملیات راپل از پنجره وارد خانه مردم شده است و یا طبق فیلمی کوتاه که چند روز قبل در برخی سایت‌های خبری منتشر شد، مامورانی که قصد ورود به آپارتمانی در اکباتان را داشتند با ساکنان خانه مشاجره کردند.

همچنین نکته قابل ذکر در این مجال اینکه برای هر موضوعی حکم ورود به منزل صادر نمی‌شود چرا که خانه، حریم خصوصی افراد است و مقام قضایی تنها در مواردی که بیم فرار متهم یا امکان از بین بردن اسناد و مدارک وجود داشته باشد، چنین حکمی را صادر می‌کند و حکم ورود به منزل برای جمع‌آوری ماهواره که حداکثر مجازات آن 500 هزار تومان جریمه نقدی می باشد ، صادر نمی شود.

صرف نظر از آنچه بیان شد موارد زیر در مورد عزم جزم ناجا برای جمع آوری ماهواره ها قابل ذکر است:

1- برخی آمارها حکایت از آن دارد که حدود 65 درصد تهرانی‌ها به ماهواره دسترسی دارند. آیا براستی نیروی انتظامی قادر است پس از سیر مراحل قضایی به منزل تک تک این افراد وارد شود و ****** ماهواره و دیش های آنها را جمع آوری کند.

2- از سال 70 که قانون ممنوعیت استفاده از تجهیزات ماهواره ای تصویب شد ، تاکنون نیروی انتظامی چند بار برای مقابله با آن، نیروهای خود را بسیج کرده و با صرف هزینه های گزاف در پی منع مردم به استفاده از ماهواره بوده است، اما سوال اینست که چه میزان در این امر توفیق داشته است؟ آیا هر روز بر تعداد دیش های روی بام های منازل افزوده نشده است و یا بلافاصله دیش های جدیدتر و ریسیورهای مدرن تر و به روز تر جایگزین نشده است؟

3- براساس نتایج نظرسنجی های رسمی که این روزها در رسانه ها منتشر می شود ، حدود 60 درصد مردم تهران می‌گویند برنامه‌های صداوسیما را خیلی کم نگاه می‌کنند یا اصلا نمی‌بینند. براساس نظرسنجی مرکز افکارسنجی صداوسیما ، 60 تا 65درصد مردم ایران و حدود 65درصد مردم تهران از ماهواره استفاده می‌کنند. همچنین چندی پیش برخی سایتها به نقل از یکی از مراکز نظرسنجى کشور نوشتند: بنابر نظرسنجی مبسوطی درباره «برنامه‌‏هاى شبکه‌‌هاى ماهواره‌‏اى» در 31 شهر مرکز استان 42درصد پاسخگویان اظهار کرده‌اند بیننده برنامه‌هاى ماهواره هستند و در هر شبانه‌روز به‏ طور متوسط حدود سه ساعت برنامه‌‌هاى ماهواره را تماشا می ‏کنند. از طرفی 33درصد در حد زیاد و خیلى زیاد و 32درصد در حد کم و خیلى کم به تماشاى برنامه‏‌هاى ماهواره ابراز علاقه کرده‌اند. 35درصد نیز اصلا علاقه‌‏اى به تماشاى این شبکه‌ها ندارند. براساس این نظرسنجی 51درصد مردم با آزاد شدن ماهواره موافق بوده‌اند. به این آمار باید این نکته را هم افزود که برخی از بیان واقعیت خودداری می‌کنند.

آیا واقعا نبایستی علت اقبال مردم به شبکه های ماهواره ای و عدم استقبال از شبکه های رادیو و تلویزیون را در ضعف محتوایی شدید رسانه ملی جستجو کرد؟

4- آیا براستی اخبار یک طرفه صداوسیما، سانسور برخی جریانات سیاسی و شنیده نشدن صدا و نظر بسیاری از دلسوزان نظام وانقلاب که بعضا انتقاداتی به سیاستهای اقتصادی ، فرهنگی و اجتماعی دولت داشته و دارند، در سوق دادن مخاطبان به سمت رسانه های بیگانه تاثیر گذار نیست؟

5- با پیشرفت تکنولوژی و توسعه وسایل ارتباط جمعی هم اکنون می توان بدون استفاده از بشقاب های بزرگ روی بام ها ، تمام شبکه های ماهواره ای را روی مانیتور کامپیوتر وحتی صفحه تلویزیون به راحتی دریافت کرد که در آن صورت برای کماندوهای ناجا هم قابل تشخیص نخواهد بود. برادران باور کنید شیوه های قدیمی منسوخ شده و همیشه سیاست برخورد قهر آمیز و سیاست حذف، پاسخ نمی دهد.

6- اگر در تهران بزرگ بیش از 10 میلیونی، تعداد سالن های سینما که کمی از تعداد انگشتان دو دست تجاوز می کند و در برخی از استانهای کشورمان مانند سیستان و بلوچستان هنوز حتی یک سالن سینما هم وجود ندارد، اگر سالن های تاتر در مقایسه با جمعیت کشور تقریبا صفر است، اگر از هنرمندان در عرصه های مختلف حمایت کافی صورت نمی گیرد ، اگر اغلب برنامه های صداوسیما غیر جذاب و کسل کننده است، اگر شمارگان کتاب های منتشر شده برای جمعیت 75 میلیونی کشورم به ندرت از 3 هزار نسخه تجاوز می کند و اگر بودجه فرهنگ در کشاکش دعواهای سیاسی ناچیزتر از همه حوزه هاست و اگر هزاران اما و اگر مشابه، پس یقین بدانید که اگر با استفاده از راپل و هلیکوپتر و هر چیز دیگری بشقاب های ماهواره را از پشت بام ها جمع کنیم ، مخاطبان شبکه های ماهواره ای راه استفاده و تماشای شبکه های مورد علاقه شان را پیدا خواهند کرد.

7 - در حالی که پس از سالها مبارزه جدی با قاچاقچیان مواد مخدر که به شهادت تعداد زیادی از بهترین فرزندان این مرز و بوم منجر شده ، هنوز انواع مواد مخدر در تمام ساعات شبانه روز در اغلب پارکها و با نازل ترین قیمت و به سهولت در دسترس قرار می گیرد و در حالیکه به اذعان مسئولان ستاد مبارزه با مواد مخدر ، تولید مواد مخدر صنعتی در بسیاری از لابراتوارها و حتی آشپزخانه های منازل انجام می شود ، به نظر می رسد انجام عملیات کماندویی برای جمع آوری ماهواره ها ، خارج کردن تمرکز نیروی انتظامی از وظایفی است که به تائید همگان وظیفه ای مهمتر و ضروری تر است و تاثیری بسیار منفی بر چهره نیروی خدوم انتظامی وارد خواهد کرد.

8 - شاید بهتر بود مسئولان نیروی انتظامی قبل از انجام عملیات های این‌چنینی و گسیل کردن عکاسان و تصویربرداران رسانه ها برای نمایش عملیات های مانورگونه برای جمع آوری ماهواره ها و یا مبارزه با روزه خواری و یا طرح مبارزه با بدحجابی، نظرات کارشناسانه اصحاب رسانه و یا کارشناسان رسانه ای ناجا را جویا شوند تا از میزان توفیق و نظر افکار عمومی درباره قرین موفقیت بودن طرح هایشان برآورد دقیق تری داشته باشند. مسئولان خدوم نیروی انتظامی احتمالا تائید می فرمایند که تاکید ناجا بر برجسته سازی رسانه ای برخی اقدامات این نیرو از جمله جمع آوری ماهواره ، مبارزه با بدحجابی و روزه خواری موجب شده تا عکس ها و فیلم های بسیاری در این زمینه ها در فضای رسانه ای انتشار یابد و این خوراک مناسب برای رسانه های ضد نظام، در راستای ارائه تصویر و چهره ای منفی و خشن از جمهوری اسلامی استفاده شود. برای مثال پس از عملیات کماندویی هفته قبل نیروی انتظامی ، برخی رسانه های غربی با انتشار این تصاویر خطاب به جنبش های آزادیخواه عرب نوشتند: « آیا می خواهید به چنین سرنوشتی دچار شوید»

9- استفاده از برنامه های ماهواره ای، بدحجابی و مواردی از این دست ، به تاکید کارشناسان ، معضلی فرهنگی است. استفاده از کماندو برای مبارزه با مشکلات فرهنگی ، امری است که قطعا نتیجه معکوس خواهد داشت و باید فقط در مواقع ضروری از آن بهره جست. آیا زمان آن فرا نرسیده که به گذشته بازگردیم و با بازنگری اقدامات ضعیف فرهنگی و اهمال‌هایی که در این راستا انجام داده ایم ، عملکرد فرهنگی خود را اصلاح کنیم ؟ صدا و سیما ، منابر و مساجد ، مدارس ، دانشگاهها و تمام تریبون‌ها در اختیار مسئولان فرهنگی است، در صورت عدم توانایی آنها، لازم است تا به جای درگیر کردن ناجای خدوم و انجام عملیات کماندویی، مسئولان فرهنگی از مردم عذر خواهی کرده و جای خود را به افراد توانمند تری بدهند؛ اگر از تهاجم فرهنگی علیه جمهوری اسلامی، در بیانات رهبر معظم انقلاب ، به «جنگ نرم» تعبیر شده است ، بی تردید استفاده از ابزار جنگ سرد، برای مبارزه در میدان جنگ نرم، عملی نابخردانه، ناشیانه و بی نتیجه است. نباید نیروی انتظامی تاوان ناکارآمدی بخشهای فرهنگی را بپردازد.

10- در پایان لازم به ذکر است که نویسنده این مطلب، معتقد است برنامه های اغلب شبکه های ماهواره ای با فرهنگ و آئین مذهبی و اخلاقیات ایرانیان در تعارض است و در مواردی حتی با هدف قرار دادن بنیان های اخلاقی و کیان خانواده های ایرانی تولید و پخش می شود و همچنین معتقد است بسیاری از خانواده های اصیل ایرانی تمایلی ندارند، در حضور فرزندانشان به تماشای سریال های مستهجن شبکه هایی مانند فارسی1 بنشینند، اما بی شک شیوه های برخورد و جمع آوری با هیچ منطقی قابل دفاع نیست. بدیهی است که سیاست های اینچنینی حداکثر مسکنی مقطعی است. گویا برای برخی همیشه می توان آزموده را دوباره و شاید صدباره آزمود. برادران عواقب سیاستهای ناسنجیده ما به پای نظام نوشته خواهد شد . اگر امروز تدبیری سنجیده تر و کارشناسانه تر انجام نشود، فردا بسیار دیر خواهد بود.