04-26-2011، 12:33 PM
ناسا در نظر دارد از ایستگاه بین المللی فضایی به عنوان بستری برای آزمودن ماموریتهای انسانی به سوی مریخ استفاده کند از این رو قصد دارد ماموریتی یک هفته ای را به سوی مریخ در این ایستگاه شبیه سازی کند.
مطالعات ابتدایی بر روی یافتن راهکارهایی تاثیرگذار و ایمن از جانب برج کنترل ناسا بر روی زمین متمرکز خواهد شد تا این پایگاه بتواند فضانوردان را برای انجام عملکردهایی خودمختارتر آزاد بگذارد.
فضانوردانی که در این ماموریت حضور خواهند داشت قادر به صحبت کردن با برج کنترل نخواهند بود زیرا امواج رادیویی در حالی که سرعتی برابر سرعت نور داشته باشند برای رسیدن به زمین 22 دقیقه زمان نیاز دارند و پاسخ دادن به پیام دریافت شده از سوی مریخ نیز به همین مدت زمان نیاز خواهد داشت و از این رو چنین تاخیر زمانی برقراری مکالمه عادی میان مریخ و زمین را غیر ممکن می کند.
![[عکس: 94178349414520781200227461411517360356.jpg]](http://www.tebyan.net/bigimage.aspx?img=http://img.tebyan.net/big/1390/02/94178349414520781200227461411517360356.jpg)
به گفته "پیت هاسبروک" هدف اصلی استفاده از ایستگاه فضایی برای شبیه سازی ماموریتی به سوی مریخ و یا یک اخترواره است. این ماموریت شبیه سازی شده یک هفته ای می تواند قدم اولی در مسیر شکل دادن به ماموریتهای پیچیده شبه مریخی به شمار رود.
از دیگر طرح های ارائه شده برای شبیه سازی ماموریتی مریخی استفاده از فضانوردانی است که پس از 6 ماه زندگی در بی وزنی تازه به زمین بازگشته اند تا بلافاصله پس از بازگشت به زمین و پیش از اینکه اعضای بدنشان با شرایط زمین سازگار شود از آنها در شرایطی شبیه سازی شده ماموریتی مریخی استفاده شود. 6 ماه مدت زمانی است که انسان امروزی با استفاده از تکنولوژی های کنونی می تواند خود را به مریخ برسانند.
در واقع به این دلیل از فضانوردانی که برای 6 ماه در فضا زندگی کرده اند در این ماموریت استفاده می شود تا قدرت فیزیکی آنها پس از 6 ماه اقامت در شرایط خلاء در چنین ماموریت طولانی مدتی آزموده شود. با وجود اینکه تاثیر نیروی گرانش بر روی زمین قدرتمندتر از مریخ است. ترکیب اقامتی 6 ماهه در ایستگاه فضایی و ماموریتی شبیه سازی شده بر روی زمین می تواند تجربه ای ارزشمند برای ناسا به شمار رود.
شبیه سازی ماموریت مریخی در ایستگاه شامل محبوس شدن فضانوردان ایستگاه در اتاقکی مجزا است تا بهتر بتوانند شرایط این ماموریت را درک کنند. همچنین ناسا در نظر دارد از آزمایشگاه های ایستگاه برای آزمودن تجهیزاتی که برای سفرهای آینده فضایی ضروری هستند، استفاده کند.
به جز مورد ذکر شده برای شبیه سازی ماموریت به مریخ، هم اکنون 6 داوطلب خود را در محیط شبیه ساز شده چنین ماموریتی قرار داده اند. آنها به مدت 520 روز از همه امتیازات زندگی در سیاره آبی رنگ زمین محروم شده و با تکیه بر تجهیزات حمایت از بقا و سرویس‌های داخل کپسول شبیه‌سازی به زندگی خود ادامه دهند و بدین‌شکل سفر انسان به مریخ را از نقطه نظر پزشکی و روانپزشکی شبیه‌سازی نمایند.
کل مأموریت شامل سه دوره است که عبارتند از دوره 250 روزه اول که سفر رفت به مریخ را شامل می‌شود، دوره 30 روزه مدارگردی به دور مریخ، فرود بر سطح و بازگشت مجدد به مدارگرد و در نهایت یک دوره 250 روزه برای بازگشت به زمین
درست مانند یک سفر واقعی به مریخ، این شش داوطلب، تنها به تجهیزات حمایت از بقای کپسول خود متکی خواهند بود، هیچ ارتباط فیزیکی با بیرون نخواهند داشت و تنها راه برقراری ارتباط با زمین! ارسال و دریافت ایمیل و یا پیامهای صوتی خواهد بود که با 44 دقیقه تأخیر (22 دقیقه برای رفت و 22 دقیقه برای برگشت) صورت خواهد گرفت.
مطالعات ابتدایی بر روی یافتن راهکارهایی تاثیرگذار و ایمن از جانب برج کنترل ناسا بر روی زمین متمرکز خواهد شد تا این پایگاه بتواند فضانوردان را برای انجام عملکردهایی خودمختارتر آزاد بگذارد.
فضانوردانی که در این ماموریت حضور خواهند داشت قادر به صحبت کردن با برج کنترل نخواهند بود زیرا امواج رادیویی در حالی که سرعتی برابر سرعت نور داشته باشند برای رسیدن به زمین 22 دقیقه زمان نیاز دارند و پاسخ دادن به پیام دریافت شده از سوی مریخ نیز به همین مدت زمان نیاز خواهد داشت و از این رو چنین تاخیر زمانی برقراری مکالمه عادی میان مریخ و زمین را غیر ممکن می کند.
به گفته "پیت هاسبروک" هدف اصلی استفاده از ایستگاه فضایی برای شبیه سازی ماموریتی به سوی مریخ و یا یک اخترواره است. این ماموریت شبیه سازی شده یک هفته ای می تواند قدم اولی در مسیر شکل دادن به ماموریتهای پیچیده شبه مریخی به شمار رود.
از دیگر طرح های ارائه شده برای شبیه سازی ماموریتی مریخی استفاده از فضانوردانی است که پس از 6 ماه زندگی در بی وزنی تازه به زمین بازگشته اند تا بلافاصله پس از بازگشت به زمین و پیش از اینکه اعضای بدنشان با شرایط زمین سازگار شود از آنها در شرایطی شبیه سازی شده ماموریتی مریخی استفاده شود. 6 ماه مدت زمانی است که انسان امروزی با استفاده از تکنولوژی های کنونی می تواند خود را به مریخ برسانند.
در واقع به این دلیل از فضانوردانی که برای 6 ماه در فضا زندگی کرده اند در این ماموریت استفاده می شود تا قدرت فیزیکی آنها پس از 6 ماه اقامت در شرایط خلاء در چنین ماموریت طولانی مدتی آزموده شود. با وجود اینکه تاثیر نیروی گرانش بر روی زمین قدرتمندتر از مریخ است. ترکیب اقامتی 6 ماهه در ایستگاه فضایی و ماموریتی شبیه سازی شده بر روی زمین می تواند تجربه ای ارزشمند برای ناسا به شمار رود.
شبیه سازی ماموریت مریخی در ایستگاه شامل محبوس شدن فضانوردان ایستگاه در اتاقکی مجزا است تا بهتر بتوانند شرایط این ماموریت را درک کنند. همچنین ناسا در نظر دارد از آزمایشگاه های ایستگاه برای آزمودن تجهیزاتی که برای سفرهای آینده فضایی ضروری هستند، استفاده کند.
به جز مورد ذکر شده برای شبیه سازی ماموریت به مریخ، هم اکنون 6 داوطلب خود را در محیط شبیه ساز شده چنین ماموریتی قرار داده اند. آنها به مدت 520 روز از همه امتیازات زندگی در سیاره آبی رنگ زمین محروم شده و با تکیه بر تجهیزات حمایت از بقا و سرویس‌های داخل کپسول شبیه‌سازی به زندگی خود ادامه دهند و بدین‌شکل سفر انسان به مریخ را از نقطه نظر پزشکی و روانپزشکی شبیه‌سازی نمایند.
کل مأموریت شامل سه دوره است که عبارتند از دوره 250 روزه اول که سفر رفت به مریخ را شامل می‌شود، دوره 30 روزه مدارگردی به دور مریخ، فرود بر سطح و بازگشت مجدد به مدارگرد و در نهایت یک دوره 250 روزه برای بازگشت به زمین
درست مانند یک سفر واقعی به مریخ، این شش داوطلب، تنها به تجهیزات حمایت از بقای کپسول خود متکی خواهند بود، هیچ ارتباط فیزیکی با بیرون نخواهند داشت و تنها راه برقراری ارتباط با زمین! ارسال و دریافت ایمیل و یا پیامهای صوتی خواهد بود که با 44 دقیقه تأخیر (22 دقیقه برای رفت و 22 دقیقه برای برگشت) صورت خواهد گرفت.