10-03-2011، 04:17 PM
چند ماه قبل مارک زوکر برگ بنیانگذار فیس بوک از مرگ قریب‌الوقوع ایمیل خبر داد. سرویس محبوبی که طی سال‌های پیشرفت اینترنت به یکی از مهم‌ترین و کاربردی‌ترین سرویس‌های اینترنتی تبدیل شد.
به گفته زوکربرگ تعاملات شبکه‌های اجتماعی حالا مسیرهای قدیمی مانند ایمیل را به شدت تحت تاثیر قرار می‌دهد و این موضوعی بود که اغلب شرکت‌های صاحب خدمات‌دهنده ایمیل طی سال‌های اخیر می‌دانسته‌اند. اتصال صندوق‌های پستی به شبکه‌های اجتماعی و ایجاد ارتباط بین سرویس‌های مختلف از جمله این تلاش‌ها بود. درکشور ما حالا و در حالی که بسیاری از سرویس‌های ایمیل در حال ارتقا و تلفیق با سرویس‌های دیگر هستند، تلاش‌هایی برای صاحب ایمیل کردن کاربران ایرانی آغاز شده است.
ایمیل ملی و ایمیلی تحت عنوان chmail از جمله این تلاش‌ها برای خودکفا کردن ایران در استفاده از ایمیل‌های خارجی است. اما آیا ایمیل‌های ملی و وطنی راه‌اندازی شده، می‌توانند کاربران را به استفاده از این سرویس‌ها ترغیب کنند؟
ايميل ملي؛ امنيت را ناديده بگيريد
ایمیل ملی از تاريخ 28 مهر ماه سال 1386 به مديران دولتي و افراد واجد شرايط ارائه شد و تا پايان اسفند ماه 1386، در حدود 4500 كاربر در اين سامانه تعريف شده بود، اما این سامانه به صورت رسمی در اواسط شهریور ماه سال جاری رونمایی شد.
کاربر باید با مراجعه به سایت iran.ir و با پرکردن فرم اطلاعات اولیه خود، مانند ثبت‌نام در دیگر سرویس‌دهنده‌های ایمیل عمل کند. همچنین در آینده نزدیک برای استفاده از خدمات دولت الکترونیک استفاده از ایمیل ایرانی برای دستگاه‌های خدمات‌دهنده و نیز خدمات‌گیرندگان الزامی و برای تمامی مردم داشتن یک آدرس ایمیل بومی ضروری خواهد بود.گفته می‌شود این سرویس‌دهنده مي‌تواند بدون هیچگونه محدودیتی به هر تعداد تقاضا برای دریافت پست الکترونیکی پاسخ دهد. همچنین این ایمیل ملی در داخل کشور میزبانی می‌شود و کاربران اینترنت مي‌توانند در کنار تمامی پست‌های الکترونیکی که هم اکنون دارند و از آن بهره مي‌برند از سرویس دهنده ایمیل ایرانی «ایران دات آی آر» هم استفاده کنند.
این پست الکترونیکی بومی ،سه گيگابايت فضا در اختيار کاربران قرار مي‌دهد و قابليت دريافت و ارسال نامه از ميل سرورهاي ديگر نظير ياهو يا جي‌ميل را دارد.
اما اگر شما هم اقدام به ثبت‌نام برای دریافت یک میل ملی کرده باشید حتما با صفحه هشداری از طرف سایت IRAN.IR که شما را به نادیده گرفتن هشدارهای امنیتی از سوی مرورگرها تشویق می‌کند، مواجه شده‌اید.در صفحه نخست این سایت پیش از ثبت نام با عکس و توضیح از کاربران خواسته شده که هشدارهای مرورگرهاي اکسپلورر، فایرفاکس و گوگل کروم برای معتبر نبودن مجوزهای امنیتی را نادیده بگیرند و با پذیرش ریسک به ثبت نام بپردازند. در واقع در حالی که مقامات وزارت ارتباطات کاربران را به دریافت ایمیل ملی تشویق کرده و از بابت امنیت اطلاعات آن اطمینان خاطر داده‌اند، این سایت با مشکل مجوز امنیتی رو به‌رو است.این شرایط ثبت نام، کاربر را دچار شک می‌کند که با نادیده گرفتن این هشدارها آیا واقعا اطلاعات میل او در امنیت کامل باقی می‌ماند؟
چی میل بر وزن جی‌ميل
پست الکترونیک چاپار، تحت عنوان chmail قرار است سرویس‌دهی عمومی خود را از 20 آذرماه سال جاری آغاز کند. این ایمیل بومی توسط شورای عالی اطلاع‌رسانی و در راستای پاسخگویی به نیازمندی کشور در حوزه ارتباطات سایبری و صیانت از اطلاعات الکترونیکی مبادله شده در کشور، راه‌اندازی خواهد شد. همچنین این ایمیل بومی برای محیط فارسی و با هدف حمایت از خط و زبان فارسی در محیط رایانه ای قابل استفاده بوده و دارای امکاناتی چون تقویم فارسی و تایپ راست به چپ است.به گفته مسوولان شورای عالی اطلاع‌رسانی، مخاطب هدف پروژه ایمیل فارسی چاپار در فاز اول یک میلیون کاربر و در فاز دوم 5/1 میلیون کاربر است.
این ایمیل ایرانی فضای یک گیگابایت و امکان پیوست فایل 20 مگابایت را داراست.همچنین همزمان با ارائه این سرویس، با توجه به نیازمندی عموم مردم به دسترسی برخط به اطلاعات موجود در صندوق پست الکترونیک خود، برای اولین بار نرم‌افزار Mail Client با قابلیت نصب روی انواع سیستم‌عامل همزمان با شروع سرویس‌دهی عمومی این ایمیل به صورت رایگان به مردم ارائه مي‌شود.نرم‌افزار Mail Client در زمان‌هایی که فرد امکان دسترسی به اینترنت را ندارد و قصد دارد از منابع صندوق پست الکترونیک خود استفاده کند، کاربرد دارد. کاربران از طریق سامانه chaapaar.ir می‌توانند به این سرویس دسترسی داشته باشند.این سامانه، پورتال دسترسی به انواع خدمات ارتباطی محسوب می‌شود که تنها یکی از این خدمات سرویس پست الکترونیک است که با آدرس اختصاری chmail.ir قابل دسترسی خواهد بود.
مسوولان شورای عالی اطلاع‌رسانی اظهار داشته‌اند که در تلاش هستند تا یک نسخه از محصولی را ارائه کنند که در سازمان‌ها به صورت رایگان و براساس سیستم‌های اپن سورس (متن باز) قابل سرویس‌دهی باشد.