09-04-2012، 08:54 PM
دانشمندان توانسته اند مشخصات و ترکيب ژنتيک کامل يک دختر را که حدود پنجاه هزار سال پيش در غاری در منطقه سيبری زندگی می کرده است را بازسازی کنند.
به نوشته روزنامه «گاردين»، اين دختر از اعضای يک جامعه بسيار قديمی و منقرض شده انسانی است که «دنيسوونس» ناميده می شوند و تنها نشانه هايی که از وجود اين گروه به دست آمده فسيل هايی است که در سال ۲۰۰۸ در کوهستان « آلتای» در منطقه سيبری کشف شد.
حدس زده می شود که اين نژاد از انسانهای کهن دهها هزار سال پيش در بخش گسترده ای از آسيا می زيستند. آزمايش های ژنتيکی که سابقا در مورد بازمانده اين گروه انسانی انجام شده نشان می دهد که آنها به نسبت انسان مدرن شباهت بيشتری به نئاندرتال ها دارند.
جزييات اين پژوهش و بازسازی ترکيب ژنتيک اين انسان پنجاه هزار ساله در شماره اخير مجله «ساينس» (علم) منتشر شده است. دانشمندان با استفاده از يک واحد دی ان ای که از استخوان انگشتان اين دختر استخراج کرده اند توانسته اند ترکيب ژنتيک وی را بازسازی کنند. غير از استخوان های انگشت تنها چيزی که از اين انسان «دنيسوونس» پيدا شده خورده استخوان و فسيل های دو دندان است.
مطالعاتی که در مورد اين دختر انجام شده نشان می دهد که پوست وی تيره بوده و موها و چشمان وی قهوه ای رنگ بوده اند. جزييات ديگری که در اين پژوهش به دست آمده نشان می دهد که انسان های « دنيسوونس » تنوع ژنتيک بسيار محدودی داشته اند که احتمالا دليل ان اين است که جمعيت اين گروه انسانی در آغاز مهاجرت و استقرار در آسيا کم شمار بوده و سپس به سرعت بر شمار آنها افزوده شده است بدون آنکه زمان لازم برای بوجود آمدن تنوع ژنتيک را داشته باشند.
روزنامه «گاردين» می افزايد که پژوهشگران دانشکده های پزشکی در دانشگاه لايپزيک آلمان و دانشگاه هاروارد آمريکا در اين پروژه مشترک يافته های ژنتيک اين انسان را با آزمايش های مشابهی در مورد انسان نئاندرتال و انسان مدرن مقايسه کرده اند.
نتيجه نشان می دهد که بخشی از جزييات ژنتيک اين نوع انسان را می توان در گونه نئاندرتال و انسان مدرن نيز ديد و بنابراين نژاد اين انسان قديمی با گونه های امروزی ترکيب شده است.
در گروه ها و نژادهای انسانی که امروزه ساکن قاره اقيانوسيه و جزاير فيليپين هستند می توان بين سه تا پنج درصد از ترکيب ژنتيک انسان «دنيسوونس» را مشاهده کرد.
نکته جالب ديگر اين است که انسان مدرن به نسبت انسان های «دنيسوونس» دارای ترکيب ويتامين های پيچيده تری است که به خصوص در ناحيه مغز و رشته های عصبی ترکيب ژنتيک را با گونه های قديمی تر متفاوت می سازد.
به نوشته روزنامه «گاردين»، اين دختر از اعضای يک جامعه بسيار قديمی و منقرض شده انسانی است که «دنيسوونس» ناميده می شوند و تنها نشانه هايی که از وجود اين گروه به دست آمده فسيل هايی است که در سال ۲۰۰۸ در کوهستان « آلتای» در منطقه سيبری کشف شد.
حدس زده می شود که اين نژاد از انسانهای کهن دهها هزار سال پيش در بخش گسترده ای از آسيا می زيستند. آزمايش های ژنتيکی که سابقا در مورد بازمانده اين گروه انسانی انجام شده نشان می دهد که آنها به نسبت انسان مدرن شباهت بيشتری به نئاندرتال ها دارند.
جزييات اين پژوهش و بازسازی ترکيب ژنتيک اين انسان پنجاه هزار ساله در شماره اخير مجله «ساينس» (علم) منتشر شده است. دانشمندان با استفاده از يک واحد دی ان ای که از استخوان انگشتان اين دختر استخراج کرده اند توانسته اند ترکيب ژنتيک وی را بازسازی کنند. غير از استخوان های انگشت تنها چيزی که از اين انسان «دنيسوونس» پيدا شده خورده استخوان و فسيل های دو دندان است.
مطالعاتی که در مورد اين دختر انجام شده نشان می دهد که پوست وی تيره بوده و موها و چشمان وی قهوه ای رنگ بوده اند. جزييات ديگری که در اين پژوهش به دست آمده نشان می دهد که انسان های « دنيسوونس » تنوع ژنتيک بسيار محدودی داشته اند که احتمالا دليل ان اين است که جمعيت اين گروه انسانی در آغاز مهاجرت و استقرار در آسيا کم شمار بوده و سپس به سرعت بر شمار آنها افزوده شده است بدون آنکه زمان لازم برای بوجود آمدن تنوع ژنتيک را داشته باشند.
روزنامه «گاردين» می افزايد که پژوهشگران دانشکده های پزشکی در دانشگاه لايپزيک آلمان و دانشگاه هاروارد آمريکا در اين پروژه مشترک يافته های ژنتيک اين انسان را با آزمايش های مشابهی در مورد انسان نئاندرتال و انسان مدرن مقايسه کرده اند.
نتيجه نشان می دهد که بخشی از جزييات ژنتيک اين نوع انسان را می توان در گونه نئاندرتال و انسان مدرن نيز ديد و بنابراين نژاد اين انسان قديمی با گونه های امروزی ترکيب شده است.
در گروه ها و نژادهای انسانی که امروزه ساکن قاره اقيانوسيه و جزاير فيليپين هستند می توان بين سه تا پنج درصد از ترکيب ژنتيک انسان «دنيسوونس» را مشاهده کرد.
نکته جالب ديگر اين است که انسان مدرن به نسبت انسان های «دنيسوونس» دارای ترکيب ويتامين های پيچيده تری است که به خصوص در ناحيه مغز و رشته های عصبی ترکيب ژنتيک را با گونه های قديمی تر متفاوت می سازد.
گروه دور همی پارسی کدرز
https://t.me/joinchat/GxVRww3ykLynHFsdCvb7eg
https://t.me/joinchat/GxVRww3ykLynHFsdCvb7eg