[Amin_Mansouri]

درود
بعد از کلی تحقیقی که کردم در مورد خرید پلی استیشن 3 یا xbox به نتیجه زیر رسیدم :
متاسفانه فروم های بازی هر نفر میاد یه چیزی میگه
اگر هنوز میخواهید مثل گذشته ها با دسته بازی کنید و عاشق خانواده سونی هستید برید سراغ پلی استیشن 3
پلی استیشن 3 و دی وی دی های از جنس blue ray قیمت سیار بالایی دارن 60 هزار تومانی هر بازی !
بعدشم پلی استیشن 3 از کینکت پشتیبانی نمیکنه کینت در ادامه مطلب توضیح میدم انقلابی در بازی ها هست !
در xbox تحقیقی که کردم خیلی ها مشکل با سوختن xbox داشتن که در مدل های اولیه xbox بعضی از کاربرها نوشتن بعد از چند مدت دستگاه ما سوخته و به قیمت50 هزار تومان فروختیمش !
تحقیقی که کردم بازی های xbox و پلی 3 پروتکت شده میباشند شما باید برای اجرای بازیهای دستگاه خود رو هک کرده باشید تا بتونید این بازی ها رو اجرا کنید.
xbox چند مدل داره من جدیدترین و بهترینش رو معرفی میکنم.
xbox slim
سعی کنید مدلی بگیرید که هارد دستگاه 250 گیگ باشه با این کار به اپتیک یا لنز دستگاه فشار نمیارید و بازی ها رو از روی هارد اجرا میکنید هم عمر بالاتری دستگاه پیدا میکنه و هم سرعت بارگذاری بازی ها خیلی بیشتر خواهد بود.
در اخر بهترین مدل xbox رو معرفی میکنم که مشکل سوختن و حرارت بالا و یا روشن شدن چراغ خرابی دستگاه رو ندارید !

[Amin_Mansouri]

Xbox Slim

اشاره:
اين محصول آخرين نسخه از كنسول بازي مايكروسافت به‌شمار مي‌آيد كه در نمايشگاه اي-تري امسال معرفي شد. اولين چيزي كه درباره آن مي‌توان گفت، اين است كه نام مناسبي براي آن انتخاب نشده‌‌ است. در واقع هنگامي كه اين مدل را به‌صورت عمودي قرار دهيد، ابعاد آن معادل 78 × 260 × 270 ميلي‌متر است. براي مقايسه، بد نيست بدانيد كه اندازه‌هاي مدل قبلي 82 × 260 × 305 ميلي‌متراست. بنابراين به آساني مي‌توان ديد كه مدل جديد تنها شش ميلي‌متر از مدل قبلي باريك‌تر شده، در حالي كه سي و پنج ميلي‌متر كوتاه‌تر از آن است.

بخش عمده‌اي از فضا در مدل جديد تنها با يك تغيير ساده در طراحي صرفه‌جويي شده است: تغيير مكان درايو هارد ديسك كنسول به‌صورتي كه ديگر به‌طور جاگيري در داخل محفظه خاكستري ‌رنگ مضحك و بسيار بزرگ در قسمت بالاي دستگاه قرار نگيرد. درايو‌هاي هارد ديسك كنسول جديد از نظر اندازه فيزيكي بسيار مناسب‌تر از نمونه‌هاي قبلي هستند، (75×20×105 در مقابل 79×24×195 براي مدل‌هاي قديمي) درايو جديد در عين حال اتصال سفارشي قديمي را با يك درگاه SATA استاندارد جايگزين كرده است، هر چند كه ما فكر نمي‌كنيم اين وضعيت امكان بيشتري را براي استفاده از يك درايو لپ‌تاپ استاندارد در Xbox 360 Slim فراهم سازد؛ زيرا مواردي مانند فرمت‌هاي فايل سفارشي هنوز موانعي را در اين مسير ايجاد مي‌كنند.


درايو هارد‌ديسك كنسول جديد ديگر در قسمت بالاي ابزار قرار نمي‌گيرد، بلكه در مقابل به داخل بدنه اصلي آن مي‌لغزد. يك كليد مخفي در قسمت پايين بدنه Xbox 360 Slim بخشي از بدنه آن را باز كرده و فضايي را آشكار مي‌كند كه درايو هارد‌‌ديسك در آن قرار مي‌گيرد. Xbox جديد با يك درايو هارد ديسك 250 گيگابايتي ارائه مي‌شود،يعني همان ظرفيتي كه به‌طور استاندارد براي Xbox 360 Elite در نظر گرفته شده بود (شكل زير).





با خريد Xbox 360 Slim يك كنترلر بي‌سيم سياه رنگ، يك هدست سيمي و يك كابل ويديوي كامپوزيت را نيز دريافت خواهيد كرد. با وجود آن كه كابل HDMI در داخل بسته‌بندي قرار ندارد، اين كنسول به يك خروجي HDMI مجهز است. مايكروسافت سرانجام به فقدان Wi-Fi در كنسول بازي خود پاسخ داده و شبكه‌سازي بي‌سيم 802.11 b/g/n را در Xbox 360 Slim پياده‌سازي كرده است.


از سوي ديگر، كنسول جديد بعضي از اتصالات خود را نيز از دست داده است، هر چند كه اين موضوع در مورد هيچ يك از عملكردهاي آن صادق نيست. درگاه‌هاي قديمي كارت حافظه، جاي خود را به دو درگاه USB 2.0 اضافي داده‌اند كه با در‌نظر‌گرفتن اضافه شدن قابليت ذخيره‌سازي USB به كنسول در ارتقاء فريم وير جديد Xbox 360 كاملاً منطقي به‌نظر مي‌رسد. حالا در مجموع پنج درگاه USB 2.0 در Xbox 360 Slim وجود دارند، سه عدد از آنها در قسمت پشت و دو درگاه روي پانل جلويي كنسول در زير يك پانل لولايي قرار گرفته‌اند. (شكل زير).








نكته جالب توجه اين است كه Xbox 360 Slim به يك درگاه اختصاصي براي Kinect (كنترلر جديد حسگر حركتي مبتني بر دوربين از شركت مايكروسافت) مجهز شده‌‌‌است. اين درگاه، تغذيه برق حسگر Kinect را تأمين خواهد كرد، به اين معني كه صاحبان Xbox 360 Slim مجبور نيستند از يك منبع تغذيه جداگانه براي كنترلر Kinect خود استفاده كنند. صاحبان مدل‌هاي قديمي‌تر Xbox 360 هنوز قادر به استفاده از Kinect خواهند بود، اما بايد از يك فيش تغذيه جداگانه استفاده كنند كه پيش‌بيني مي‌شود در بسته‌بندي Kinect قرار گيرد

[Amin_Mansouri]

از جمله ديگر تغييراتي كه در زمينه زيبايي‌شناسي كنسول جديد مي‌توان به آن‌ها اشاره كرد، جلاي سياه براق و اين واقعيت كه كليدهاي Power و Eject اكنون به دکمه‌هاي لمسي تبديل شده‌اند. حالا هر وقت كه يكي از اين دو كليد را فشار مي‌دهيد، يك صداي بيپ از كنسول شنيده مي‌شود. از سوي ديگر، بدنه براق جديد تمام تماس‌هاي انگشتان دست شما را ضبط خواهد كرد زيرا يك آهن‌رباي واقعي براي اثرانگشت به‌شمار مي‌آيد.

نويز و گرما
يك تغيير ظاهري واقعاً قابل توجه در Xbox 360 Slim، به سيستم خنك‌كننده آن مربوط مي‌شود. در حالي كه Xbox 360 قديمي‌تر به دو فن كوچك‌تر براي خنك‌سازي مجهز شده بود (كه از نظر عده‌اي از كاربران ناكافي بود)، مدل Slim تنها از يك فن بزرگ استفاده مي‌كند.


فن جديد يك نمونه 92 ميلي‌متري بوده و گرماي انباشته شده را از قسمت جانبي كنسول تخليه مي‌كند (نه از قسمت پشت آن). اولين خبر خوب اين است كه به‌خاطر استفاده از فن بزرگتر، لزومي ندارد كه چرخش فن با همان سرعت قبلي انجام شود و اين به‌معناي كاهش صداي ناخوشايندي است كه کنسول‌هاي قديمي‌تر به‌خاطر آن شهرت پيدا كرده بودند(شكل زير).




فن جانبي كنسول جديد




بديهي است كه سنجش ميزان تأثيرگذاري فن بر عملكرد حرارتي ابزار به يك فرآيند پيچيده و دقيق نياز دارد، زيرا طراحي جديد به‌معناي آن است كه نتايج به‌دست آمده از هر آزمايش قبلي به آساني قابل مقايسه با نتايج جديد نخواهند بود. چيدمان و آرايش كلي مادربرد به‌همراه سيستم خنك‌كننده و سخت‌افزار عملي كنسول تغيير كرده‌ است. مدل Slim‌ از يك تراشه 45 نانومتري جديد استفاده مي‌كند كه پردازنده Xenon را با پردازنده گرافيكي GPU Xenos و eDRAM ادغام كرده است. بنابراين، تعيين تغييرات بازدهي حرارتي سيستم جديد به آساني قرار دادن يك حسگر حرارتي و اجراي بازي براي پنج دقيقه نخواهد بود.


با اين‌حال، ما كه اشتياق زيادي براي جمع‌آوري اطلاعات احتمالي در اين زمينه داشتيم، دماي هواي خروجي را با هر دو روش ذهني و استفاده از يك حسگر حرارتي اندازه‌گيري كرديم. در آزمايش‌هاي ما به‌نظر مي‌رسيد كه مدل Slim كمي داغ‌تر از مدل Premium SKU قديمي است كه از آن براي بازبيني بازي‌ها استفاده مي‌كرديم. در يك اتاق با دماي محيطي 23 درجه سانتي‌گراد، دماي خروجي مدل Slim پس از 10 دقيقه اجراي بازي Crackdown 2 به 46 درجه سانتي‌گراد رسيد، در حالي كه مدل Premium قديمي‌تر با دماي 42 درجه سانتي‌گراد كار مي‌كرد.


شايد با مشاهده اعداد و ارقام بالا به اين نتيجه‌گيري فوري برسيد كه مدل Slim استعداد بيشتري براي داغ‌شدن دارد و در نتيجه بيشتر در معرض مشكلات حرارتي قرار مي‌گيرد. با اين‌حال، ما مطمئن نيستيم كه اين موضوع صحت داشته باشد. آزمايش ذهني (چسباندن پشت دست به كنسول مورد آزمايش) نشان داد كه بدنه مدل Slim به‌طور كلي تنها در اطراف دريچه‌هاي خروجي هواي آن داغ است، در حالي‌كه مدل Premium تقريباً در سراسر بدنه خود گرم‌تر به‌نظر مي‌رسد. با اين اوصاف، اين واقعيت كه مدل Slim تمام اين گرماي ايجاد شده را (به‌جاي نگهداري آن) تخليه مي‌كند، يك خبر بسيار خوب به‌شمار مي‌آيد. اين به‌معناي آن است كه فن جديد كار خود را به‌خوبي انجام مي‌دهد.


از آنجايي كه ما نمي‌توانستيم نمونه Xbox 360 Slim مورد آزمايش خود را از هم باز كنيم، امكان بررسي دقيق‌تر وضعيت ابزار در رابطه با بازدهي حرارتي آن وجود نداشت. نتيجه‌گيري نسبتاً سريع بالا به‌معناي آن نخواهد بود كه مدل Slim هرگز با مشكل داغ شدن بيش از حد مواجه نمي‌شود، زيرا اين موضوعي نيست كه ما بتوانيم به آساني آن را آزمايش كنيم.


در عين حال، بررسي وضعيت مدل Slim از نظر نويز صوتي، كمي آسان‌تر از ارزيابي نحوه اداره مشكلات داغ شدن توسط اين كنسول است. شيوه آزمايش ما در اين زمينه نيز كاملاً ساده بود: در هنگام اجراي بازي روي هر دو كنسول Slim و Premium به صداي توليد شده توسط آن‌ها گوش داده و سپس به مقايسه پرداختيم.


اولين نتايج به‌صورت غيرقابل باوري مثبت بودند. مدل Slim در هنگام بيكاري يا اجراي بازي‌ها از درايو هارد‌ديسك بسيار بي‌صداتر از Premium بود. تمام مدل‌هاي قبلي Xbox 360 به‌خاطر صداي مزاحم فن‌هاي خود شهرت داشتند، اما Slim در اين ميان يك استثناء به‌حساب مي‌آيد زيرا بسيار كم‌صدا است.


خوب، البته اين موضوع در اكثر مواقع صادق بود. ما متوجه شديم كه درايو ديسك كنسول گهگاه صداي بسيار بلندي را توليد مي‌كند. در اولين روز تجربه ما با مدل Slim، درايو آن بسيار پر سر‌و‌صدا بود، تا جايي كه يكي از همكاران ما نتيجه گرفت Slim‌ حتي از مدل‌هاي قديمي‌تر نيز نويز بيشتري را توليد مي‌كند. با اين‌حال، در يك آزمايش كه بعداً انجام شد، درايو ديگر صداهاي قبلي را توليد نكرد. از سوي ديگر، با توجه به اين واقعيت كه ما تنها يك نمونه از كنسول جديد را در اختيار داشتيم، نمي‌توانيم مطمئن باشيم كه اين يك مشكل متداول براي تمام نمونه‌ها به‌شمار مي‌آيد يا اين كه تنها يك مشكل موقتي منحصربه‌فرد در نمونه مورد استفاده ما بوده است.

رفتار Slim
سرعت، آخرين معياري بود كه ما تصميم گرفتيم آن را روي Xbox 360 Slim آزمايش كنيم. در حالي‌كه تمام بازي‌هاي Xbox 360 با در‌نظر‌گرفتن يك مجموعه خاص از محدوديت‌هاي سخت‌افزاري نوشته شده‌اند (به اين معني كه با استفاده از يك مدل Slim به‌طور ناگهاني بافت‌هاي واقعي‌تري را در بازي Gears of War 2 مشاهده نخواهيد كرد)، هيچ دليلي وجود ندارد كه زمان بارگذاري بازي‌ها كاهش پيدا نكنند.


متأسفانه زماني كه نوبت به اندازه‌گيري زمان‌ بوت مي‌رسد، عملاً تفاوت بسيار اندكي در بين مدل‌ها به چشم مي‌خورد: Slim براي آن كه پس از فشار كليد ON به وضعيت كاملاً قابل كنترل منوي اصلي برسد، به 19/5 ثانيه زمان نياز دارد. مدل Premium براي همين فرآيند با تنها 1/5 ثانيه تفاوت به 21 ثانيه زمان نياز دارد.
نتايج اندازه‌گيري زمان‌هاي بارگذاري اكثر بازي‌ها نيز به‌همين ترتيب ناچيز بود و تفاوت‌هاي بسيار اندكي در هر يك از پنج بازي مورد آزمايش ما به‌چشم مي‌خورد. ما براي هر بازي مدت زمان رسيدن از گزينه معادل «Start Game» تا مشاهده واقعي اولين سطح بازي (با حذف صحنه‌هاي نمايشي) را اندازه‌گيري كرديم. تمام بازي‌ها به استثناي Hexic HD (كه به‌صورت از پيش نصب شده روي درايوهاي هارد ديسك تمام كنسول‌هاي Xbox 360 ارائه مي‌شود) از روي ديسك اجرا شدند.


به‌هيچ‌وجه نمي‌توان اين نتايج را يك بهبود چشم‌گير به‌حساب آورد. در‌واقع براي اكثر بازي‌ها اساساً هيچ بهبودي به چشم نمي‌خورد. در مجموع بايد بگوييم كه تا حدودي از عملكرد مدل Slim در آزمايش‌هاي خود نااميد شديم. به نظر نمي‌رسد كه SKU جديد در هيچ حوزه واقعي سريعتر باشد، هر چند كه از نظر خنك‌كنندگي وضعيت بهتري دارد.


با اين‌حال، واقعاً نمي‌توان از كنسول جديد مايكروسافت رنجيد. اين مدل اكنون به Wi-Fi سريع، فضاي ذخيره‌سازي بزرگ‌تر و درگاه‌هاي USB بيشتر مجهز است. از سوي ديگر، مدل جديد گران‌تر از مدل Elite نيز نخواهد بود و در‌واقع با همان قيمت مدل مذكور به‌فروش مي‌رسد در حالي‌كه تمام مدل‌هاي قديمي‌تر با يك كاهش قيمت مواجه شده و يا از خط توليد كنار گذاشته شده‌اند. اين يكي از دلايلي است كه باعث شده مايكروسافت مدل جديد خود را به‌صورت Xbox 360 S بازاريابي كند نه Xbox 360 Slim (نام دوم تنها يك نام غيررسمي براي كنسول جديد به‌شمار مي‌آيد). از نظر مايكروسافت، مدل Slim همان Xbox 360 است و بةزودي ديگر اساساً قادر به خريد نمونه‌هاي SKU قديمي‌تر نخواهيد بود.


در‌واقع به‌همين دليل است كه ما تصميم گرفتيم امتياز خاصي را براي Xbox جديد اعلام نكنيم. چنين امتيازي عملاً تنها زماني مفيد خواهد بود كه شما مابين محصولات قابل مقايسه حق انتخاب داشته باشيد. اگر به‌دنبال يك Xbox 360 هستيد، بايد به سراغ Slim‌ برويد زيرا مايكروسافت در حال حذف تمام گزينه‌هاي ديگر در اين زمينه است.



جدول مقايسه زمان بارگذاري بازي‌ها در مدل‌هاي Xbox 360 S



جمع‌بندي
در اين وضعيت، نتيجه‌گيري ما چه خواهد بود؟ کنسول Xbox 360 Slim بيشتر يك بازنگري به‌نظر مي‌رسد تا يك ماشين كاملاً جديد. اين مدل هيچ ويژگي جديدي را ارائه نمي‌كند كه باعث شگفتي شما شود و از سوي ديگر عملكرد سريعتر يا ظاهر بهتري را نيز در بازي‌ها به‌همراه ندارد. با اين‌حال جاي خوشحالي است كه به‌نظر مي‌رسد مايكروسافت سرانجام توانسته رخنه‌هاي طراحي خود را برطرف كند، هر چند كه براي انجام اين كار به زماني بيش از حد انتظار نياز داشته است.


کنسول Xbox 360 S با هيچ ارتقاء چشمگيري براي سكوي قبلي همراه نيست و به‌همين دليل نمي‌توان پيش‌بيني كرد كه چرا يكي از صاحبان قبلي Xbox ممكن است بخواهد سيستم خود را ارتقاء دهد. از سوي ديگر اگر در‌نظر داريد يك Xbox را براي اولين بار خريداري كنيد، مدل Slim به لطف قابليت‌هاي Wi-Fi، ذخيره‌سازي بهبود‌يافته و قدرت بيشتر طراحي خنك‌كننده خود بدون هيچ ترديدي بر مدل‌هاي قديمي‌تر اين خانواده برتري خواهد داشت

[Amin_Mansouri]

نقد و بررسی جامع Kinect برای ایکس باکس ۳۶۰



و درست همانطور که بازی خورها انتظار داشتند، با معرفی کینکت از سوی مایکروسافت برای کنسول ایکس باکس، اکنون هر سه کنسول معروف بازی های رایانه ای وسیله ای مخصوص بازی های حرکتی دارند. با این حال، بر خلاف نینتندو Wii و پلی استیشن موو ، کینکتی که مایکروسافت برای ایکس باکس ۳۶۰ تدارک دیده در کل از شر دکمه های متعدد خلاص شده، و کنترل آن تنها متکی بر حرکات بدن و دستورات صوتی می باشد. همانطور که در تبلیغات پر آب و تاب این وسیله ( که هزینه تبلیغات به تنهایی ۵۰۰ میلیون دلار تخمین زده می شود!) تاکید می شد: “شما کنترل کننده اید” – برای دانستن خوب، بد، زشت این سخت افزار جدید، پیشنهاد می کنیم این مقاله را تا انتها بخوانید تا بررسی کامل ما درباره کینکت را متوجه گردید!





اولین بار در مه ۲۰۰۹ خبری از مایکروسافت به بیرون درز کرد که گویا کمپانی مایکروسافت قصد دارد ظرف یکی دو سال آینده وسیله جانبی ویژه اعمال حرکتی بازی کننده را برای کنسول های بازی عرضه کند. فقط یک ماه بعد بود ، که در کنفرانس مطبوعاتی شرکت مایکروسافت در نمایشگاه E3 ، این حسگر که در آن زمان نام پروژه ناتال (Natal) را به خود گرفته بود برای اولین بار به طور رسمی معرفی و در رسانه ها خبرساز شد. از ان زمان تا کنون ما این وسیله بازی را در مراحل مختلف توسعه بررسی و آزموده ایم، گذشت زمان و توسعه و بهسازی های مایکروسافت در طول یکسال بعد انجام گرفت و وسیله حرکتی سه بعدی اولیه در نهایت در اواسط سال ۲۰۱۰ و با نام کینکت (Kinect) تغییر نام داد (c.f. Rallyball) ، که ما قبلا در مورد آن مطالب و خبرهای زیادی شنیده بودیم.

همه اخبار جدی در این زمینه در ماه ژوئن ۲۰۱۰ شروع شد، زمانی که مایکروسافت در طی مراسم باشکوهی از نام نهایی Kinect پرده برداری کرد و تاریخ انتشار و عرضه نهایی آن برای چهارم نوامبر ۲۰۱۰ معین شد. کمی بعد در همان ماه شوهای متعددی از جمله شوی Engadget برگزار شد، و کمتر از ۳۰ روز پس از آن، قیمت نهایی مشخص شد: (۱۴۹ دلار به صورت مستقل، ۲۹۹ دلار با ایکس باکس نسل ۳۶۰چهارم) گفته شد. بنابراین ، اکنون با این مقدمه به بررسی می پردازیم.



در نگاه اول به بسته بندی کینکت در می یابیم که مایکروسافت همان اصول زیبایی شناسانه که پیش از این در بسته بندی ایکس باکس ۳۶۰ بکار برده بود برای این محصول نیز به کار برده و چیزی کم نگذاشته، که مسلما بزرگترین وجه تمایزش شدن وجود یک شکاف در مقوا برای ماجراجویی و هیجان دادن به Kinect است. ( در بسته نمونه مجزا از ایکس باکس، یک لایه نازک دیگر از مقوا و تبلیغات قرار گرفته که بازی همراه محصول را تحت پوششی در جای خود نگه داشته). باز کردن درب بالایی یک رویه بنفش را پیش روی شما آشکار می کند، رنگ مورد علاقه طراحان کینکت (که قبلا این علاقه را در طراحی کاور دی وی دی به رنگ بنفش برای اغلب بازی های حرکتی نشان داده اند) . پشت قسمت سنسور، تعدادی چند جزوات دستورالعمل نصب و استفاده، کابل اتصال یواس بی، و یک آداپتور برق برای استفاده از Kinect با مدل های قدیمی تر ایکس باکس ۳۶۰ (در مورد آن بعدا بیشتر صحبت خواهیم کرد.)

حسگر Kinect بدنه ای مشکی و بسیار براق دارد، که از این نظر با ظاهر جدید ایکس باکس ۳۶۰ همتراز است- به این ترتیب که گرد و غبار و اثر انگشت را به سادگی روی بدنه خود جذب می کند. پایه موتوری قادر به کج کردن عمودی برای سنسور برای کالیبراسیون است، و در بررسی خود آن را محکم و مستحکم یافتیم. در نمای رو به رو، یک چراغ LED سبز وجود دارد که وقتی حسگر فعال است روشن می شود، و سه دوربین. دوربین وسطی “دوربین قرمزسبزآبی ،” (RGB camera) آن طور که مایکروسافت ترجیح می دهد چنین نامی برایش برگزیند- و آنطور که در مشخصات اعلام شده قبلی مشخص است، به نظر می رسد رزولوشن دوربین ها به اندازه ۴۸۰×۶۴۰ با عمق رنگ ۳۲ – بیت و ۳۰ فریم بر ثاینه باشد. دوربین های دو طرف دوربین فوق سنسورهای عمق هستند، که بنا به اعلام مایکروسافت ” ترکیب پروژکتورهای مادون قرمز اجازه می دهد تا Kinect شرایط اتاق را در شرایط نوری مختلف به درستی ببیند” ( هر چند در بررسی مشخص شد که حسگرهای کینکت در اتاق تاریک تر بهتر کار می کند، و همین طور در تست حسگر در نزدیکی نقاط نزدیک به تاریکی کامل، ردیابی بهبود یافته، با توجه به اینکه دوربین قرمزسبزآبی عملا چیزی حس نمی کند. و بر عهده دو دوربین در طرفین است.) همچنین چهار عدد میکروفن نیز در حسگر برای تشخیص آنچه که کاربر برای فرامین صوتی می گوید و مشخص کردن جایی که در اتاق صوت منتشر شده به کار می رود.



سپس می رسیم به “سس مخصوص ،” این اصطلاحیست که مایکروسافت روی نرم افزاری گذاشته که تمام این اطلاعات دریافتی از سوی حسگرها و میکروفون ها را گرفته و برای تجزیه و تحلیل جهت نقشه برداری اسکلتی و تشخیص صورت / صدای کاربر استفاده می کند. این کارها نیاز به هدایت نرم افزاری داشته و نیاز به کمی قدرت پردازش و محاسباتی در Kinect حس می شود ، اما همانطور که ما شنیده ایم، این میزان بسیار کم است. تنها بخش حائز اهمیت ، آن گونه که به ما گفته شد، وجود ۶۰ مگابایت ( از مجموع ۵۱۲ مگابایت حافظه ایکس باکس ۳۶۰) حافظه رزرو شده است که به طور خاص برای این پردازش حسگرهای حرکت اختصاص یافته است. این مقدار حافظه ثابت است و نمی توان آن را کاهش داد ، بنابراین توسعه دهندگان یک لطفی در حق ما بازی خورها کنید، و از آن بهترین استفاده را ببرید!

راه اندازی / کالیبراسیون



اگر صاحب یک ایکس باکس ۳۶۰ جدید باشید، همه کاری که برای نصب کینکت به دستگاه باید انجام دهید، وصل کردن کینکت به دستگاه از طریق پورت اختصاصی اتصالKinect در پشت دستگاه درست بالای کابل اترنت است. برای مدل های قدیمی تر ، یک آداپتور برق AC کینکت را تغذیه می کند در حالی که هم چنان ورودی یواس بی برای متصل کردن کینکت به پورت پشتی دستگاه در دسترس است. برای کسانی که دانگل وای فای دارند، مایکروسافت پیشنهاد داده که از اکستندر یو اس بی موجود در بسته بندی استفاده کرده و اتصال بی سیم خود را به یکی از دو درگاه جلویی دستگاه متصل کنید.

آنطور که Kinect به شما یادآوری می کند در هر بازی حداقل یک بار، توصیه می شود (و گاهی الزامیست) که در حدود شش تا هشت فوت دور از سنسور در حال بازی کردن بایستید، پس موقع بازی با کینکت حواستان باشد که میز ناهارخوری یا شی عتیقه و با ارزشی دور و برتان یا پشت سرتان نباشد. این دستور العمل هر چند در وهله اول خیلی ساده است اما در عمل همه جا امکان عمل به آن برای بازی کننده فراهم نیست، به خصوص در آپارتمانها و خوابگاهها. ما Kinect را در مکان های مختلفی راه اندازی کردیم، و در هیچ یک از آنها کاملا شرایط مناسبی فراهم نشد- برای راه اندازی بهتر مجبور شدیم یه تغییراتی در دکوراسیون منزل داده و کاناپه ها را کمی جا به جا کرده ، زاویه تلویزیون را کمی مورب کنیم، حتی حسگر را چند اینچی به عقب رانده تا فضای محل را تا جایی که ممکن است بالا ببریم. نکته اینجاست که، شش فوت فقط یک توصیه نیست ، بلکه بسیار بسیار مورد نیاز حسگر کینکت برای استفاده مناسب از کینکت است.

هر گاه شما کنسول ایکس باکس ۳۶۰ خود را که حالا به کینکت نیز مجهز شده روشن کنید، Kinect هر آنچه بتواند برای تشخیص زندگی بشری دور و بر خود انجام می دهد و در انجام این کار از موتور تعبیه شده در پایه حسگر برای دادن شیب عمودی اصطلاحا برای جای دادن افراد به طور کامل در قاب دوربین ها تا آنجا که امکان پذیر است استفاده می کند. اگر برای اولین بار است که از این دستگاه استفاده می کنید، از شما درخواست می شود دستگاه را از نظر فرامین صوتی با توجه به صدای خود کالیبره کنید. این کار چند دقیقه ای طول می کشد، اما شما قطعا باید کمی صبر و حوصله به خرج دهید- در اصل ، شما به کینکت خود می آموزید کدام اصوات مربوط به محیط پیرامون اند یا از تلویزیون پخش می شوند (و بنابراین باید برای دستگاه دریافت این امواج صوتی نادیده گرفته شوند) و کدام ها مربوط به ارتعاشات حنجره شما هستند و باید حسگرها ضمن دریافت آنها رویشان پردازش لازم را انجام داده و دستور شما را عمل کنند. این کالیبراسیون در واقع به این گونه عمل می کند که شما به شکل تئوری چه قدر قادر هستید، یک ویدئو را تماشا کنید که در آن شخصی سختگیرانه فریاد می زند “ایکس باکس” و سنسور Kinect هرگز آن را برای فرمان صوتی نادیده نمی گیرد.




اگر نیاز به راه اندازی فضای بازی در پیرامون خود داشتید، یک کارت کالیبراسیون “چهره خندان” (smiley face)، از انواع مختلف وجود دارد، که همراه با Kinect Adventures و تعدادی از بازی های دیگر عرضه می شود. با فرض اینکه شرایط نوری ایده آل است- و نه بیش از حد روشن (که احتمالا برای مادون قرمز خوب نیست)، و نه بیش از حد تاریک که برای شناسایی وب کم مضر است- باید با راه رفتن به جلو و عقب برای چند دفعه سعی کنید کارت کالیبراسیون را با عینک نمایش داده شده روی صفحه نمایش مطابقت دهید. این کار را جدی بگیرید!



در نهایت، نوبت به کالیبره کردن آواتار شناسه کاربری شما می رسد، و این جایی است که فکر می کنیم مایکروسافت فقط برای هزینه ای که برای خرید کینکت پرداخته ایم یک لبخند تحویلمان می دهد. اگر می خواهید به طور خودکار «ساین-این» کنید آن هم، هر زمان که در مقابل سنسور Kinect راه می روید، از شما خواسته شود که در فضای مشخص شده برای بازی حرکت کنید و در هر قسمت از مسیر حرکات خاصی را به طور همزمان با فرد راهنما روی صفحه تلویزیون انجام دهید؛ مثلا می خواهد حرکات مختلفی با بازوی خود به انجام برسانید که یادآور شیوه های رقص قدیمی است(رقص خمیده کردن بازو ها مانند روباتها، دیسکو با انگشت اشاره ، و غیره). شاید پرداختن به این جزئیات برای ما کمی غیر منطقی باشد، اما امیدواریم خواستن کنکت از ما برای انجام احمقانه ترین ژست های مختلف با بازوهایمان ایده ردموند برای ذخیره یک سابقه مسخره از ما نبوده باشد!

پیمایش در منوها



اگر قرار است با استفاده از کینکت خود شما نقص دسته کنترل کنسول را در بازی ها به عهده بگیرید، احتمالا خیلی دوست خواهید داشت بدانید کار با منوها برای استفاده آسان و بهره وری اصولی طراحی شده است یا نه، درست است؟ متاسفانه، این دقیقا همان چیزی نیست که همه ما منتظرش هستیم. داشبورد Kinect را می توان به دو روش پیمایش کرد، یا از طریق صدا و فرامین صوتی یا با حرکات دست، هر چند هر دو دارای محدودیت هایی است. با حرکات دست شروع میکنم، از موضع ایستاده در مقابل کینکت، به سادگی آیکون دست را حرکت دهید تا روی آیتم های منو که می خواهید انتخابش کنید قرار داده و رویش شناور نگه دارید. فقط گرفتن این آیکون می تواند چند ثانیه وقت بگیرد. این امر از نظر فیزیکی ممکن است شما را بیازارد، مطمئنا، اما در ضمن این واقعیت تلخ را به شما یادآوری می کند که فشار یک دکمه روی دسته های کنترل معمولی ایکس باکس خیلی خیلی سریعتر و راحت تر است. آقای الکس کیپمن که مسئولیت هدایت و رهبری تیم توسعه نرم افزاری را بر عهده دارد در این زمینه گفته که زمان مورد نیاز برای انتخاب به روش شناوری آیکون پس از “صدها ساعت تست بازی با کینکت ” بدست آمده، که شک نکنید از این مقدار راضی نخواهید بود. نیمی از عناوین بازی های ارئه شده همراه کینکت که موفق به بازی کردن با آن شدیم اول از همه سعی در پیدا کردن روش های جایگزین (یا استفاده از روش هایی برای شناورسازی سریعتر آیکون) داشتیم که متوجه شدیم به این ترتیب کینکت بسیار بهتر عمل می کند.





برای توقف در بازی (pause) نیاز به ژست خاصی هست که خوشبختانه در تمام بازی ها صدق می کند-پس بهتر است به این ژست عادت کنید: ابتدا دست راست خود را به طور راست و عمودی به سمت راست بدنتان می چسبانید، سپس دست چپ را از پهلوی سمت چپ به میزان ۴۵ درجه بالا می برید در حالی که کف دست چپ به سمت کینکت گرفته شده و چند ثانیه در همین حال نگه می دارید! این حرکت سبب می شود منوی راهنمای ایکس باکس از داشبورد گشوده شود، و در هر بازی مختص کینکتی که باشید منو مکث در بازی ظاهر شود. حدس می زنیم انجام این کار در بازی ها کمی آزارتان بدهد- اما بالاخره، شما راهی برای مکث در بازی می خواهید که متفاوت از شیوه حرکات بدن در بازی باشد و به طور تصادفی زمانی که مشغول بازی هستید فعال شود. با تمام این حرف ها، باز هم اگر در موقعیتی هستید که هنوز عادت کردن به این حرکات برایتان سخت است یک گام به عقب برداشته و توصیه ما را عمل کنید که استفاده از گیم پد دستی برای سریع پریدن به منوی توقف بازیست!




نقد و بررسی جامع Kinect برای ایکس باکس ۳۶۰
محمدرضا ارجمندی۷ آذر ۱۳۸۹۲۱ دیدگاه6,998 بازدید


و درست همانطور که بازی خورها انتظار داشتند، با معرفی کینکت از سوی مایکروسافت برای کنسول ایکس باکس، اکنون هر سه کنسول معروف بازی های رایانه ای وسیله ای مخصوص بازی های حرکتی دارند. با این حال، بر خلاف نینتندو Wii و پلی استیشن موو ، کینکتی که مایکروسافت برای ایکس باکس ۳۶۰ تدارک دیده در کل از شر دکمه های متعدد خلاص شده، و کنترل آن تنها متکی بر حرکات بدن و دستورات صوتی می باشد. همانطور که در تبلیغات پر آب و تاب این وسیله ( که هزینه تبلیغات به تنهایی ۵۰۰ میلیون دلار تخمین زده می شود!) تاکید می شد: “شما کنترل کننده اید” – برای دانستن خوب، بد، زشت این سخت افزار جدید، پیشنهاد می کنیم این مقاله را تا انتها بخوانید تا بررسی کامل ما درباره کینکت را متوجه گردید!



تصاویر بررسی Kinect برای ایکس باکس ۳۶۰ را اینجا می توانید ملاحظه کنید.



کمی تاریخچه



اولین بار در مه ۲۰۰۹ خبری از مایکروسافت به بیرون درز کرد که گویا کمپانی مایکروسافت قصد دارد ظرف یکی دو سال آینده وسیله جانبی ویژه اعمال حرکتی بازی کننده را برای کنسول های بازی عرضه کند. فقط یک ماه بعد بود ، که در کنفرانس مطبوعاتی شرکت مایکروسافت در نمایشگاه E3 ، این حسگر که در آن زمان نام پروژه ناتال (Natal) را به خود گرفته بود برای اولین بار به طور رسمی معرفی و در رسانه ها خبرساز شد. از ان زمان تا کنون ما این وسیله بازی را در مراحل مختلف توسعه بررسی و آزموده ایم، گذشت زمان و توسعه و بهسازی های مایکروسافت در طول یکسال بعد انجام گرفت و وسیله حرکتی سه بعدی اولیه در نهایت در اواسط سال ۲۰۱۰ و با نام کینکت (Kinect) تغییر نام داد (c.f. Rallyball) ، که ما قبلا در مورد آن مطالب و خبرهای زیادی شنیده بودیم.

همه اخبار جدی در این زمینه در ماه ژوئن ۲۰۱۰ شروع شد، زمانی که مایکروسافت در طی مراسم باشکوهی از نام نهایی Kinect پرده برداری کرد و تاریخ انتشار و عرضه نهایی آن برای چهارم نوامبر ۲۰۱۰ معین شد. کمی بعد در همان ماه شوهای متعددی از جمله شوی Engadget برگزار شد، و کمتر از ۳۰ روز پس از آن، قیمت نهایی مشخص شد: (۱۴۹ دلار به صورت مستقل، ۲۹۹ دلار با ایکس باکس نسل ۳۶۰چهارم) گفته شد. بنابراین ، اکنون با این مقدمه به بررسی می پردازیم.

تصاویری از E3 سال ۲۰۱۰: کینکت در نمای نزدیک!



خارج از جعبه



در نگاه اول به بسته بندی کینکت در می یابیم که مایکروسافت همان اصول زیبایی شناسانه که پیش از این در بسته بندی ایکس باکس ۳۶۰ بکار برده بود برای این محصول نیز به کار برده و چیزی کم نگذاشته، که مسلما بزرگترین وجه تمایزش شدن وجود یک شکاف در مقوا برای ماجراجویی و هیجان دادن به Kinect است. ( در بسته نمونه مجزا از ایکس باکس، یک لایه نازک دیگر از مقوا و تبلیغات قرار گرفته که بازی همراه محصول را تحت پوششی در جای خود نگه داشته). باز کردن درب بالایی یک رویه بنفش را پیش روی شما آشکار می کند، رنگ مورد علاقه طراحان کینکت (که قبلا این علاقه را در طراحی کاور دی وی دی به رنگ بنفش برای اغلب بازی های حرکتی نشان داده اند) . پشت قسمت سنسور، تعدادی چند جزوات دستورالعمل نصب و استفاده، کابل اتصال یواس بی، و یک آداپتور برق برای استفاده از Kinect با مدل های قدیمی تر ایکس باکس ۳۶۰ (در مورد آن بعدا بیشتر صحبت خواهیم کرد.)

حسگر Kinect بدنه ای مشکی و بسیار براق دارد، که از این نظر با ظاهر جدید ایکس باکس ۳۶۰ همتراز است- به این ترتیب که گرد و غبار و اثر انگشت را به سادگی روی بدنه خود جذب می کند. پایه موتوری قادر به کج کردن عمودی برای سنسور برای کالیبراسیون است، و در بررسی خود آن را محکم و مستحکم یافتیم. در نمای رو به رو، یک چراغ LED سبز وجود دارد که وقتی حسگر فعال است روشن می شود، و سه دوربین. دوربین وسطی “دوربین قرمزسبزآبی ،” (RGB camera) آن طور که مایکروسافت ترجیح می دهد چنین نامی برایش برگزیند- و آنطور که در مشخصات اعلام شده قبلی مشخص است، به نظر می رسد رزولوشن دوربین ها به اندازه ۴۸۰×۶۴۰ با عمق رنگ ۳۲ – بیت و ۳۰ فریم بر ثاینه باشد. دوربین های دو طرف دوربین فوق سنسورهای عمق هستند، که بنا به اعلام مایکروسافت ” ترکیب پروژکتورهای مادون قرمز اجازه می دهد تا Kinect شرایط اتاق را در شرایط نوری مختلف به درستی ببیند” ( هر چند در بررسی مشخص شد که حسگرهای کینکت در اتاق تاریک تر بهتر کار می کند، و همین طور در تست حسگر در نزدیکی نقاط نزدیک به تاریکی کامل، ردیابی بهبود یافته، با توجه به اینکه دوربین قرمزسبزآبی عملا چیزی حس نمی کند. و بر عهده دو دوربین در طرفین است.) همچنین چهار عدد میکروفن نیز در حسگر برای تشخیص آنچه که کاربر برای فرامین صوتی می گوید و مشخص کردن جایی که در اتاق صوت منتشر شده به کار می رود.

تصاویر جعبه و محتویات Kinect برای ایکس باکس ۳۶۰



سپس می رسیم به “سس مخصوص ،” این اصطلاحیست که مایکروسافت روی نرم افزاری گذاشته که تمام این اطلاعات دریافتی از سوی حسگرها و میکروفون ها را گرفته و برای تجزیه و تحلیل جهت نقشه برداری اسکلتی و تشخیص صورت / صدای کاربر استفاده می کند. این کارها نیاز به هدایت نرم افزاری داشته و نیاز به کمی قدرت پردازش و محاسباتی در Kinect حس می شود ، اما همانطور که ما شنیده ایم، این میزان بسیار کم است. تنها بخش حائز اهمیت ، آن گونه که به ما گفته شد، وجود ۶۰ مگابایت ( از مجموع ۵۱۲ مگابایت حافظه ایکس باکس ۳۶۰) حافظه رزرو شده است که به طور خاص برای این پردازش حسگرهای حرکت اختصاص یافته است. این مقدار حافظه ثابت است و نمی توان آن را کاهش داد ، بنابراین توسعه دهندگان یک لطفی در حق ما بازی خورها کنید، و از آن بهترین استفاده را ببرید!

راه اندازی / کالیبراسیون



اگر صاحب یک ایکس باکس ۳۶۰ جدید باشید، همه کاری که برای نصب کینکت به دستگاه باید انجام دهید، وصل کردن کینکت به دستگاه از طریق پورت اختصاصی اتصالKinect در پشت دستگاه درست بالای کابل اترنت است. برای مدل های قدیمی تر ، یک آداپتور برق AC کینکت را تغذیه می کند در حالی که هم چنان ورودی یواس بی برای متصل کردن کینکت به پورت پشتی دستگاه در دسترس است. برای کسانی که دانگل وای فای دارند، مایکروسافت پیشنهاد داده که از اکستندر یو اس بی موجود در بسته بندی استفاده کرده و اتصال بی سیم خود را به یکی از دو درگاه جلویی دستگاه متصل کنید.

آنطور که Kinect به شما یادآوری می کند در هر بازی حداقل یک بار، توصیه می شود (و گاهی الزامیست) که در حدود شش تا هشت فوت دور از سنسور در حال بازی کردن بایستید، پس موقع بازی با کینکت حواستان باشد که میز ناهارخوری یا شی عتیقه و با ارزشی دور و برتان یا پشت سرتان نباشد. این دستور العمل هر چند در وهله اول خیلی ساده است اما در عمل همه جا امکان عمل به آن برای بازی کننده فراهم نیست، به خصوص در آپارتمانها و خوابگاهها. ما Kinect را در مکان های مختلفی راه اندازی کردیم، و در هیچ یک از آنها کاملا شرایط مناسبی فراهم نشد- برای راه اندازی بهتر مجبور شدیم یه تغییراتی در دکوراسیون منزل داده و کاناپه ها را کمی جا به جا کرده ، زاویه تلویزیون را کمی مورب کنیم، حتی حسگر را چند اینچی به عقب رانده تا فضای محل را تا جایی که ممکن است بالا ببریم. نکته اینجاست که، شش فوت فقط یک توصیه نیست ، بلکه بسیار بسیار مورد نیاز حسگر کینکت برای استفاده مناسب از کینکت است.

هر گاه شما کنسول ایکس باکس ۳۶۰ خود را که حالا به کینکت نیز مجهز شده روشن کنید، Kinect هر آنچه بتواند برای تشخیص زندگی بشری دور و بر خود انجام می دهد و در انجام این کار از موتور تعبیه شده در پایه حسگر برای دادن شیب عمودی اصطلاحا برای جای دادن افراد به طور کامل در قاب دوربین ها تا آنجا که امکان پذیر است استفاده می کند. اگر برای اولین بار است که از این دستگاه استفاده می کنید، از شما درخواست می شود دستگاه را از نظر فرامین صوتی با توجه به صدای خود کالیبره کنید. این کار چند دقیقه ای طول می کشد، اما شما قطعا باید کمی صبر و حوصله به خرج دهید- در اصل ، شما به کینکت خود می آموزید کدام اصوات مربوط به محیط پیرامون اند یا از تلویزیون پخش می شوند (و بنابراین باید برای دستگاه دریافت این امواج صوتی نادیده گرفته شوند) و کدام ها مربوط به ارتعاشات حنجره شما هستند و باید حسگرها ضمن دریافت آنها رویشان پردازش لازم را انجام داده و دستور شما را عمل کنند. این کالیبراسیون در واقع به این گونه عمل می کند که شما به شکل تئوری چه قدر قادر هستید، یک ویدئو را تماشا کنید که در آن شخصی سختگیرانه فریاد می زند “ایکس باکس” و سنسور Kinect هرگز آن را برای فرمان صوتی نادیده نمی گیرد.



اگر نیاز به راه اندازی فضای بازی در پیرامون خود داشتید، یک کارت کالیبراسیون “چهره خندان” (smiley face)، از انواع مختلف وجود دارد، که همراه با Kinect Adventures و تعدادی از بازی های دیگر عرضه می شود. با فرض اینکه شرایط نوری ایده آل است- و نه بیش از حد روشن (که احتمالا برای مادون قرمز خوب نیست)، و نه بیش از حد تاریک که برای شناسایی وب کم مضر است- باید با راه رفتن به جلو و عقب برای چند دفعه سعی کنید کارت کالیبراسیون را با عینک نمایش داده شده روی صفحه نمایش مطابقت دهید. این کار را جدی بگیرید!



در نهایت، نوبت به کالیبره کردن آواتار شناسه کاربری شما می رسد، و این جایی است که فکر می کنیم مایکروسافت فقط برای هزینه ای که برای خرید کینکت پرداخته ایم یک لبخند تحویلمان می دهد. اگر می خواهید به طور خودکار «ساین-این» کنید آن هم، هر زمان که در مقابل سنسور Kinect راه می روید، از شما خواسته شود که در فضای مشخص شده برای بازی حرکت کنید و در هر قسمت از مسیر حرکات خاصی را به طور همزمان با فرد راهنما روی صفحه تلویزیون انجام دهید؛ مثلا می خواهد حرکات مختلفی با بازوی خود به انجام برسانید که یادآور شیوه های رقص قدیمی است(رقص خمیده کردن بازو ها مانند روباتها، دیسکو با انگشت اشاره ، و غیره). شاید پرداختن به این جزئیات برای ما کمی غیر منطقی باشد، اما امیدواریم خواستن کنکت از ما برای انجام احمقانه ترین ژست های مختلف با بازوهایمان ایده ردموند برای ذخیره یک سابقه مسخره از ما نبوده باشد!

پیمایش در منوها



اگر قرار است با استفاده از کینکت خود شما نقص دسته کنترل کنسول را در بازی ها به عهده بگیرید، احتمالا خیلی دوست خواهید داشت بدانید کار با منوها برای استفاده آسان و بهره وری اصولی طراحی شده است یا نه، درست است؟ متاسفانه، این دقیقا همان چیزی نیست که همه ما منتظرش هستیم. داشبورد Kinect را می توان به دو روش پیمایش کرد، یا از طریق صدا و فرامین صوتی یا با حرکات دست، هر چند هر دو دارای محدودیت هایی است. با حرکات دست شروع میکنم، از موضع ایستاده در مقابل کینکت، به سادگی آیکون دست را حرکت دهید تا روی آیتم های منو که می خواهید انتخابش کنید قرار داده و رویش شناور نگه دارید. فقط گرفتن این آیکون می تواند چند ثانیه وقت بگیرد. این امر از نظر فیزیکی ممکن است شما را بیازارد، مطمئنا، اما در ضمن این واقعیت تلخ را به شما یادآوری می کند که فشار یک دکمه روی دسته های کنترل معمولی ایکس باکس خیلی خیلی سریعتر و راحت تر است. آقای الکس کیپمن که مسئولیت هدایت و رهبری تیم توسعه نرم افزاری را بر عهده دارد در این زمینه گفته که زمان مورد نیاز برای انتخاب به روش شناوری آیکون پس از “صدها ساعت تست بازی با کینکت ” بدست آمده، که شک نکنید از این مقدار راضی نخواهید بود. نیمی از عناوین بازی های ارئه شده همراه کینکت که موفق به بازی کردن با آن شدیم اول از همه سعی در پیدا کردن روش های جایگزین (یا استفاده از روش هایی برای شناورسازی سریعتر آیکون) داشتیم که متوجه شدیم به این ترتیب کینکت بسیار بهتر عمل می کند.

تصاویری از پیمایش در منوها و داشبوردKinect برای ایکس باکس ۳۶۰





برای توقف در بازی (pause) نیاز به ژست خاصی هست که خوشبختانه در تمام بازی ها صدق می کند-پس بهتر است به این ژست عادت کنید: ابتدا دست راست خود را به طور راست و عمودی به سمت راست بدنتان می چسبانید، سپس دست چپ را از پهلوی سمت چپ به میزان ۴۵ درجه بالا می برید در حالی که کف دست چپ به سمت کینکت گرفته شده و چند ثانیه در همین حال نگه می دارید! این حرکت سبب می شود منوی راهنمای ایکس باکس از داشبورد گشوده شود، و در هر بازی مختص کینکتی که باشید منو مکث در بازی ظاهر شود. حدس می زنیم انجام این کار در بازی ها کمی آزارتان بدهد- اما بالاخره، شما راهی برای مکث در بازی می خواهید که متفاوت از شیوه حرکات بدن در بازی باشد و به طور تصادفی زمانی که مشغول بازی هستید فعال شود. با تمام این حرف ها، باز هم اگر در موقعیتی هستید که هنوز عادت کردن به این حرکات برایتان سخت است یک گام به عقب برداشته و توصیه ما را عمل کنید که استفاده از گیم پد دستی برای سریع پریدن به منوی توقف بازیست!



اما دستورات صوتی نیز روی هم رفته برای خود دنیایی متفاوت دارد ، و در حالی که در حین کار و در مواقعی حس می کنید که چه قدر محدودیت دارد، اما در کل خیلی خوب کار می کند. در هر منویی که باشید ، به سادگی با صدا زدن “ایکس باکس” – حتی در هنگام تماشای برنامه ای نسبتا بلند ، (البته در صورت کالیبره کردن دستگاه با تن صدای خود) – به سرعت منویی ظاهر می شود که همه دستوراتی که می توانید با تلفظ به ایکس باکس فرمان دهید ظاهر می شود. حتی می توانید دوستان خود را به پیوستن به این سرگرمی و تلفظ دستورات فرا بخوانید، تا یک دستور را او بلند تلفظ کند و باید کینکت در این زمان نیز به خوبی کار کند ، هر چند برخی خطاهای حاشیه ای و جزئی دور از انتظار نیست. ما در زمان استفاده از فرامین صوتی و اوقات خوش و سرگرم کننده ای که با این قابلیت کینکت داشتیم تحت تاثیر قرار گرفتیم، حتی زمانی که در ویدیو های پخش شده توسط ایکس باکس مرور و گردش می کردیم. فقط آرزو می کردیم ای کاش گزینه های بیشتری وجود داشت، اما این مسئله واقعا یک بحث نرم افزاری است، و مایکروسافت در مورد تکامل این قابلیت با گذشت زمان و در آینده نزدیک بسیار جدیست.

[Amin_Mansouri]

نقد و بررسی جامع Kinect برای ایکس باکس ۳۶۰
محمدرضا ارجمندی۷ آذر ۱۳۸۹۲۱ دیدگاه6,998 بازدید


و درست همانطور که بازی خورها انتظار داشتند، با معرفی کینکت از سوی مایکروسافت برای کنسول ایکس باکس، اکنون هر سه کنسول معروف بازی های رایانه ای وسیله ای مخصوص بازی های حرکتی دارند. با این حال، بر خلاف نینتندو Wii و پلی استیشن موو ، کینکتی که مایکروسافت برای ایکس باکس ۳۶۰ تدارک دیده در کل از شر دکمه های متعدد خلاص شده، و کنترل آن تنها متکی بر حرکات بدن و دستورات صوتی می باشد. همانطور که در تبلیغات پر آب و تاب این وسیله ( که هزینه تبلیغات به تنهایی ۵۰۰ میلیون دلار تخمین زده می شود!) تاکید می شد: “شما کنترل کننده اید” – برای دانستن خوب، بد، زشت این سخت افزار جدید، پیشنهاد می کنیم این مقاله را تا انتها بخوانید تا بررسی کامل ما درباره کینکت را متوجه گردید!



تصاویر بررسی Kinect برای ایکس باکس ۳۶۰ را اینجا می توانید ملاحظه کنید.



کمی تاریخچه



اولین بار در مه ۲۰۰۹ خبری از مایکروسافت به بیرون درز کرد که گویا کمپانی مایکروسافت قصد دارد ظرف یکی دو سال آینده وسیله جانبی ویژه اعمال حرکتی بازی کننده را برای کنسول های بازی عرضه کند. فقط یک ماه بعد بود ، که در کنفرانس مطبوعاتی شرکت مایکروسافت در نمایشگاه E3 ، این حسگر که در آن زمان نام پروژه ناتال (Natal) را به خود گرفته بود برای اولین بار به طور رسمی معرفی و در رسانه ها خبرساز شد. از ان زمان تا کنون ما این وسیله بازی را در مراحل مختلف توسعه بررسی و آزموده ایم، گذشت زمان و توسعه و بهسازی های مایکروسافت در طول یکسال بعد انجام گرفت و وسیله حرکتی سه بعدی اولیه در نهایت در اواسط سال ۲۰۱۰ و با نام کینکت (Kinect) تغییر نام داد (c.f. Rallyball) ، که ما قبلا در مورد آن مطالب و خبرهای زیادی شنیده بودیم.

همه اخبار جدی در این زمینه در ماه ژوئن ۲۰۱۰ شروع شد، زمانی که مایکروسافت در طی مراسم باشکوهی از نام نهایی Kinect پرده برداری کرد و تاریخ انتشار و عرضه نهایی آن برای چهارم نوامبر ۲۰۱۰ معین شد. کمی بعد در همان ماه شوهای متعددی از جمله شوی Engadget برگزار شد، و کمتر از ۳۰ روز پس از آن، قیمت نهایی مشخص شد: (۱۴۹ دلار به صورت مستقل، ۲۹۹ دلار با ایکس باکس نسل ۳۶۰چهارم) گفته شد. بنابراین ، اکنون با این مقدمه به بررسی می پردازیم.

تصاویری از E3 سال ۲۰۱۰: کینکت در نمای نزدیک!



خارج از جعبه



در نگاه اول به بسته بندی کینکت در می یابیم که مایکروسافت همان اصول زیبایی شناسانه که پیش از این در بسته بندی ایکس باکس ۳۶۰ بکار برده بود برای این محصول نیز به کار برده و چیزی کم نگذاشته، که مسلما بزرگترین وجه تمایزش شدن وجود یک شکاف در مقوا برای ماجراجویی و هیجان دادن به Kinect است. ( در بسته نمونه مجزا از ایکس باکس، یک لایه نازک دیگر از مقوا و تبلیغات قرار گرفته که بازی همراه محصول را تحت پوششی در جای خود نگه داشته). باز کردن درب بالایی یک رویه بنفش را پیش روی شما آشکار می کند، رنگ مورد علاقه طراحان کینکت (که قبلا این علاقه را در طراحی کاور دی وی دی به رنگ بنفش برای اغلب بازی های حرکتی نشان داده اند) . پشت قسمت سنسور، تعدادی چند جزوات دستورالعمل نصب و استفاده، کابل اتصال یواس بی، و یک آداپتور برق برای استفاده از Kinect با مدل های قدیمی تر ایکس باکس ۳۶۰ (در مورد آن بعدا بیشتر صحبت خواهیم کرد.)

حسگر Kinect بدنه ای مشکی و بسیار براق دارد، که از این نظر با ظاهر جدید ایکس باکس ۳۶۰ همتراز است- به این ترتیب که گرد و غبار و اثر انگشت را به سادگی روی بدنه خود جذب می کند. پایه موتوری قادر به کج کردن عمودی برای سنسور برای کالیبراسیون است، و در بررسی خود آن را محکم و مستحکم یافتیم. در نمای رو به رو، یک چراغ LED سبز وجود دارد که وقتی حسگر فعال است روشن می شود، و سه دوربین. دوربین وسطی “دوربین قرمزسبزآبی ،” (RGB camera) آن طور که مایکروسافت ترجیح می دهد چنین نامی برایش برگزیند- و آنطور که در مشخصات اعلام شده قبلی مشخص است، به نظر می رسد رزولوشن دوربین ها به اندازه ۴۸۰×۶۴۰ با عمق رنگ ۳۲ – بیت و ۳۰ فریم بر ثاینه باشد. دوربین های دو طرف دوربین فوق سنسورهای عمق هستند، که بنا به اعلام مایکروسافت ” ترکیب پروژکتورهای مادون قرمز اجازه می دهد تا Kinect شرایط اتاق را در شرایط نوری مختلف به درستی ببیند” ( هر چند در بررسی مشخص شد که حسگرهای کینکت در اتاق تاریک تر بهتر کار می کند، و همین طور در تست حسگر در نزدیکی نقاط نزدیک به تاریکی کامل، ردیابی بهبود یافته، با توجه به اینکه دوربین قرمزسبزآبی عملا چیزی حس نمی کند. و بر عهده دو دوربین در طرفین است.) همچنین چهار عدد میکروفن نیز در حسگر برای تشخیص آنچه که کاربر برای فرامین صوتی می گوید و مشخص کردن جایی که در اتاق صوت منتشر شده به کار می رود.

تصاویر جعبه و محتویات Kinect برای ایکس باکس ۳۶۰



سپس می رسیم به “سس مخصوص ،” این اصطلاحیست که مایکروسافت روی نرم افزاری گذاشته که تمام این اطلاعات دریافتی از سوی حسگرها و میکروفون ها را گرفته و برای تجزیه و تحلیل جهت نقشه برداری اسکلتی و تشخیص صورت / صدای کاربر استفاده می کند. این کارها نیاز به هدایت نرم افزاری داشته و نیاز به کمی قدرت پردازش و محاسباتی در Kinect حس می شود ، اما همانطور که ما شنیده ایم، این میزان بسیار کم است. تنها بخش حائز اهمیت ، آن گونه که به ما گفته شد، وجود ۶۰ مگابایت ( از مجموع ۵۱۲ مگابایت حافظه ایکس باکس ۳۶۰) حافظه رزرو شده است که به طور خاص برای این پردازش حسگرهای حرکت اختصاص یافته است. این مقدار حافظه ثابت است و نمی توان آن را کاهش داد ، بنابراین توسعه دهندگان یک لطفی در حق ما بازی خورها کنید، و از آن بهترین استفاده را ببرید!

راه اندازی / کالیبراسیون



اگر صاحب یک ایکس باکس ۳۶۰ جدید باشید، همه کاری که برای نصب کینکت به دستگاه باید انجام دهید، وصل کردن کینکت به دستگاه از طریق پورت اختصاصی اتصالKinect در پشت دستگاه درست بالای کابل اترنت است. برای مدل های قدیمی تر ، یک آداپتور برق AC کینکت را تغذیه می کند در حالی که هم چنان ورودی یواس بی برای متصل کردن کینکت به پورت پشتی دستگاه در دسترس است. برای کسانی که دانگل وای فای دارند، مایکروسافت پیشنهاد داده که از اکستندر یو اس بی موجود در بسته بندی استفاده کرده و اتصال بی سیم خود را به یکی از دو درگاه جلویی دستگاه متصل کنید.

آنطور که Kinect به شما یادآوری می کند در هر بازی حداقل یک بار، توصیه می شود (و گاهی الزامیست) که در حدود شش تا هشت فوت دور از سنسور در حال بازی کردن بایستید، پس موقع بازی با کینکت حواستان باشد که میز ناهارخوری یا شی عتیقه و با ارزشی دور و برتان یا پشت سرتان نباشد. این دستور العمل هر چند در وهله اول خیلی ساده است اما در عمل همه جا امکان عمل به آن برای بازی کننده فراهم نیست، به خصوص در آپارتمانها و خوابگاهها. ما Kinect را در مکان های مختلفی راه اندازی کردیم، و در هیچ یک از آنها کاملا شرایط مناسبی فراهم نشد- برای راه اندازی بهتر مجبور شدیم یه تغییراتی در دکوراسیون منزل داده و کاناپه ها را کمی جا به جا کرده ، زاویه تلویزیون را کمی مورب کنیم، حتی حسگر را چند اینچی به عقب رانده تا فضای محل را تا جایی که ممکن است بالا ببریم. نکته اینجاست که، شش فوت فقط یک توصیه نیست ، بلکه بسیار بسیار مورد نیاز حسگر کینکت برای استفاده مناسب از کینکت است.

هر گاه شما کنسول ایکس باکس ۳۶۰ خود را که حالا به کینکت نیز مجهز شده روشن کنید، Kinect هر آنچه بتواند برای تشخیص زندگی بشری دور و بر خود انجام می دهد و در انجام این کار از موتور تعبیه شده در پایه حسگر برای دادن شیب عمودی اصطلاحا برای جای دادن افراد به طور کامل در قاب دوربین ها تا آنجا که امکان پذیر است استفاده می کند. اگر برای اولین بار است که از این دستگاه استفاده می کنید، از شما درخواست می شود دستگاه را از نظر فرامین صوتی با توجه به صدای خود کالیبره کنید. این کار چند دقیقه ای طول می کشد، اما شما قطعا باید کمی صبر و حوصله به خرج دهید- در اصل ، شما به کینکت خود می آموزید کدام اصوات مربوط به محیط پیرامون اند یا از تلویزیون پخش می شوند (و بنابراین باید برای دستگاه دریافت این امواج صوتی نادیده گرفته شوند) و کدام ها مربوط به ارتعاشات حنجره شما هستند و باید حسگرها ضمن دریافت آنها رویشان پردازش لازم را انجام داده و دستور شما را عمل کنند. این کالیبراسیون در واقع به این گونه عمل می کند که شما به شکل تئوری چه قدر قادر هستید، یک ویدئو را تماشا کنید که در آن شخصی سختگیرانه فریاد می زند “ایکس باکس” و سنسور Kinect هرگز آن را برای فرمان صوتی نادیده نمی گیرد.



اگر نیاز به راه اندازی فضای بازی در پیرامون خود داشتید، یک کارت کالیبراسیون “چهره خندان” (smiley face)، از انواع مختلف وجود دارد، که همراه با Kinect Adventures و تعدادی از بازی های دیگر عرضه می شود. با فرض اینکه شرایط نوری ایده آل است- و نه بیش از حد روشن (که احتمالا برای مادون قرمز خوب نیست)، و نه بیش از حد تاریک که برای شناسایی وب کم مضر است- باید با راه رفتن به جلو و عقب برای چند دفعه سعی کنید کارت کالیبراسیون را با عینک نمایش داده شده روی صفحه نمایش مطابقت دهید. این کار را جدی بگیرید!



در نهایت، نوبت به کالیبره کردن آواتار شناسه کاربری شما می رسد، و این جایی است که فکر می کنیم مایکروسافت فقط برای هزینه ای که برای خرید کینکت پرداخته ایم یک لبخند تحویلمان می دهد. اگر می خواهید به طور خودکار «ساین-این» کنید آن هم، هر زمان که در مقابل سنسور Kinect راه می روید، از شما خواسته شود که در فضای مشخص شده برای بازی حرکت کنید و در هر قسمت از مسیر حرکات خاصی را به طور همزمان با فرد راهنما روی صفحه تلویزیون انجام دهید؛ مثلا می خواهد حرکات مختلفی با بازوی خود به انجام برسانید که یادآور شیوه های رقص قدیمی است(رقص خمیده کردن بازو ها مانند روباتها، دیسکو با انگشت اشاره ، و غیره). شاید پرداختن به این جزئیات برای ما کمی غیر منطقی باشد، اما امیدواریم خواستن کنکت از ما برای انجام احمقانه ترین ژست های مختلف با بازوهایمان ایده ردموند برای ذخیره یک سابقه مسخره از ما نبوده باشد!

پیمایش در منوها



اگر قرار است با استفاده از کینکت خود شما نقص دسته کنترل کنسول را در بازی ها به عهده بگیرید، احتمالا خیلی دوست خواهید داشت بدانید کار با منوها برای استفاده آسان و بهره وری اصولی طراحی شده است یا نه، درست است؟ متاسفانه، این دقیقا همان چیزی نیست که همه ما منتظرش هستیم. داشبورد Kinect را می توان به دو روش پیمایش کرد، یا از طریق صدا و فرامین صوتی یا با حرکات دست، هر چند هر دو دارای محدودیت هایی است. با حرکات دست شروع میکنم، از موضع ایستاده در مقابل کینکت، به سادگی آیکون دست را حرکت دهید تا روی آیتم های منو که می خواهید انتخابش کنید قرار داده و رویش شناور نگه دارید. فقط گرفتن این آیکون می تواند چند ثانیه وقت بگیرد. این امر از نظر فیزیکی ممکن است شما را بیازارد، مطمئنا، اما در ضمن این واقعیت تلخ را به شما یادآوری می کند که فشار یک دکمه روی دسته های کنترل معمولی ایکس باکس خیلی خیلی سریعتر و راحت تر است. آقای الکس کیپمن که مسئولیت هدایت و رهبری تیم توسعه نرم افزاری را بر عهده دارد در این زمینه گفته که زمان مورد نیاز برای انتخاب به روش شناوری آیکون پس از “صدها ساعت تست بازی با کینکت ” بدست آمده، که شک نکنید از این مقدار راضی نخواهید بود. نیمی از عناوین بازی های ارئه شده همراه کینکت که موفق به بازی کردن با آن شدیم اول از همه سعی در پیدا کردن روش های جایگزین (یا استفاده از روش هایی برای شناورسازی سریعتر آیکون) داشتیم که متوجه شدیم به این ترتیب کینکت بسیار بهتر عمل می کند.

تصاویری از پیمایش در منوها و داشبوردKinect برای ایکس باکس ۳۶۰





برای توقف در بازی (pause) نیاز به ژست خاصی هست که خوشبختانه در تمام بازی ها صدق می کند-پس بهتر است به این ژست عادت کنید: ابتدا دست راست خود را به طور راست و عمودی به سمت راست بدنتان می چسبانید، سپس دست چپ را از پهلوی سمت چپ به میزان ۴۵ درجه بالا می برید در حالی که کف دست چپ به سمت کینکت گرفته شده و چند ثانیه در همین حال نگه می دارید! این حرکت سبب می شود منوی راهنمای ایکس باکس از داشبورد گشوده شود، و در هر بازی مختص کینکتی که باشید منو مکث در بازی ظاهر شود. حدس می زنیم انجام این کار در بازی ها کمی آزارتان بدهد- اما بالاخره، شما راهی برای مکث در بازی می خواهید که متفاوت از شیوه حرکات بدن در بازی باشد و به طور تصادفی زمانی که مشغول بازی هستید فعال شود. با تمام این حرف ها، باز هم اگر در موقعیتی هستید که هنوز عادت کردن به این حرکات برایتان سخت است یک گام به عقب برداشته و توصیه ما را عمل کنید که استفاده از گیم پد دستی برای سریع پریدن به منوی توقف بازیست!



اما دستورات صوتی نیز روی هم رفته برای خود دنیایی متفاوت دارد ، و در حالی که در حین کار و در مواقعی حس می کنید که چه قدر محدودیت دارد، اما در کل خیلی خوب کار می کند. در هر منویی که باشید ، به سادگی با صدا زدن “ایکس باکس” – حتی در هنگام تماشای برنامه ای نسبتا بلند ، (البته در صورت کالیبره کردن دستگاه با تن صدای خود) – به سرعت منویی ظاهر می شود که همه دستوراتی که می توانید با تلفظ به ایکس باکس فرمان دهید ظاهر می شود. حتی می توانید دوستان خود را به پیوستن به این سرگرمی و تلفظ دستورات فرا بخوانید، تا یک دستور را او بلند تلفظ کند و باید کینکت در این زمان نیز به خوبی کار کند ، هر چند برخی خطاهای حاشیه ای و جزئی دور از انتظار نیست. ما در زمان استفاده از فرامین صوتی و اوقات خوش و سرگرم کننده ای که با این قابلیت کینکت داشتیم تحت تاثیر قرار گرفتیم، حتی زمانی که در ویدیو های پخش شده توسط ایکس باکس مرور و گردش می کردیم. فقط آرزو می کردیم ای کاش گزینه های بیشتری وجود داشت، اما این مسئله واقعا یک بحث نرم افزاری است، و مایکروسافت در مورد تکامل این قابلیت با گذشت زمان و در آینده نزدیک بسیار جدیست.



همانطور که در مقاله پیش نمایش داشبورد کینکت در ماه گذشته بحث کردیم، مایکروسافت قابلیت Kinect را به تماشای تلویزیون آنلاین ایکس باکس لایو برای تماشای ESPN ، Last.fm ، و Zune اضافه کرده است. نکته عالی در این مسئله این است که قابلیت کنترل با حرکات بدنی در حالتی که کاربر روی مبل یا صندلی نشسته است نیز عمل می کند- حداقل برای افرادی که این تجربه را داشتند که چنین بود- برای تست ما محقق شدن این موضوع شاید به وضعیت نوری محل تست برمی گشت، اما حرکات بدنی زمانی که نشسته اید خیلی با جزئیات به نمایش در می آمد. دوستان ما در وبلاگ Joystiq قادر به نمایش خوب ویدئو از طریق ایکس باکس بودند، پس ما به این مسئله اعتماد داشتیم که با توجه به بررسی آنها در موقع نمایش نگرانی اساسی نخواهیم داشت (زیرا قبلا تصور می کردیم بسیاری از این وروردی ها این چنین باشند) ، اما خودتان باید از پیش نسبت به بروز مشکل در نمایش از قبل هوشیار باشید. خبر خوب این است، که حتی اگر تکان دادن دست مطلوب نباشد ، منوهای ESPN را می توان به طور کامل از طریق فرامین صوتی پیمایش کرد. متاسفانه این خبر در مورد دو سرویس دیگر مصداق ندارد، زیرا که امکان استفاده از صدا در انها وجود ندارد (نه، شما حتی نمی توانید با تلفظ کردن تک تک حروف منوهای را فعال کنید، چرا که اساسا قابلیت دستور صوتی وجود ندارد).

بازی های ویژه کینکت

[Amin_Mansouri]

همراه با دستگاه Kinect ی که خریداری کردیم، مایکروسافت شش عنوان بازی ویژه کینکت منتشر کرده است. نقد و بررسی کامل این بازی ها را به دوستان خوب خود در وبلاگ بازی های رایانه ای Joystiq وا می گذاریم؛ در اینجا تنها به توضیح مختصری از آنچه در حین انجام هر بازی برداشت کردیم می پردازیم :




با بازی هدیه موجود در جعبه شروع می کنیم، با در نظر گرفتن اینکه این عنوان به احتمال زیاد اولین (و برای برخی کاربران شاید تا مدت ها تنها تجربه برای استفاده از کینکت) باشد به سراغش می رویم. برای تمام مفاهیم و اهداف، بازی ماجراجویی حاوی بسته لازم از قبیل مینی گیم های متعدد برای معنا و طعم و مزه دادن به تجربه “بدن به عنوان کنترل کننده” است ، آن هم تحت پوشش تم جنگلی و درختان انبوه. و برای اولین تجربه، بازی خیلی خوب از آب درآمده. در بازی Kinect Adventures در مجموع با ۵ بازی طرف هستیم،هر کدام با مولفه های بازی های چند نفره، از جمله مینی گیم های River Rush و Rallyball. بازی ادونتچر در کل یک بازی پارتی و مخصوص مهمانی هاست، بنابراین انتظار نداشته باشید بازی با آن ارزشی فراتر از نمایش بین دوستان در مهمانی های گاه به گاه و سرگرمی با آنها در این مناسبتها داشته باشد.

مرکزی برای رقص (بازی Dance Central )



یک بازی مورد علاقه جمعیت حاضر در یک مهمانی! گروه راک تجاری در Harmonix یک بازی ریتمیک طراحی کرده اند، که خب، همانطور که از اسمش پیداست نمایشی از رقص باله گروه راک می باشد. این بازی از آن انواعی از بازی هاست که واقعا آنچه با Kinect می توانید انجام دهید را به طور برجسته به شما به اثبات می رساند- توانایی ردگیری مسیر حرکت سریع بدن شما، اموزش عملی رقص ضمن بازی، و برطرف کردن همه خجالتی که پیش از این با شرکت در کلاس های آموزش رقص و حرکات موزون دچارش می شدید! با این یکی که خیلی حال کردیم و بسیار هم لذت بردیم، با وجود آن که به طور مداوم بازی برای ناهمتراز بودن حرکات دست و سردرگمی گاه به گاه برای اینکه کدام پا را اول باید جلو گذاشت تنبیه میکرد ما را و از امتیازمان کم می شد. علاوه بر این ، پیمایش در منوها با دست نیز در نوع خود جالب بود: استفاده از حرکات مواج افقی با دستان برای انتخاب گزینه های عمودی از لیست ، که البته در این موارد کینکت فوق العاده سریع عمل کرده و در کل تنها با چند انتخاب گزینه اشتباه که مدنظرمان نبود مواجه شدیم.

تناسب اندام تکمیلی (بازی Your Shape: Fitness Evolved)



این بازی ورزشی محصول یوبی سافت را می توان نمونه عالی دیگری برای استفاده از پتانسیل های Kinect برشمرد. سیستم حرکت در منو ها را با سرعت کافی حس خواهید کرد (با وجود استفاده از روش معلق کردن آیکون) ، آواتار بازی کننده بر روی صفحه نمایش بطور وحشتناکی دقیق است (منظور ادغام موقعیت مادون قرمز شما و چهره تک رنگ خود می باشد، اگر حتی یک پیراهن یقه و دکمه دار پوشیده باشید، دکمه ها را هم روی تصویر می توانید ببینید) ، و نقشه برداری اسکلتی به عنوان یکی دیگر از فاکتورهایی است که به بررسی میزان دقت موقعیت حرکات به طور مثال در حرکت تای چی (Tai Chi) مناسب می پردازد- بله ، بازی امتیازی برای کمتر خم کردن زانوی شما نسبت به چیزی که مربی مجازی از شما می خواهد کم نمی کند. همچنین یک تعداد مینی گیم های جانبی در بازی است، مثل برنامه های آموزش ورزشی، و بله ، خوشبختانه بازی قادر به نگهداری میزان پیشرفت شما و ادامه از همان نقطه در جلسه بعدیست

حیوانات در کینکت (بازی Kinectimals)



این بازی چیزی مثل بازی های شبیه ساز حیوانات خانگی منتها با تمرکز بسیار بیشتر روی مینی گیمهاست، سبک هنری کاملا زیبا و طراحی شخصیتها نمی تواند مانع از پرتاب خوک اسباب بازی مجازی به سمت بازی از سمت افرادی که قضاوت بازی را بر عهده دارند گردد و همچنین شروع کسل کننده و به دور از هر گونه خلاقیت و ابتکار در بازی حرکات سریع دست های شما را دیر یا زود از انگیزه برای تکاپو وا می دارد. حین این بازی متوجه شدیم یکی از مواقعی که آرزو می کردیم ای کاش کینکت توانایی شناسایی حرکات انگشت را داشت و یا به جای آن اجازه فشار دادن دکمه ها را داشتیم در همین بازیست. گمان می کنیم به عنوان شخص بازی کننده دقیقا مخاطب هدف نیستیم، اما با این حال ، پیمایش ها به میزان زیادی کند است و راوی روی صفحه (نوعی راکون نیمه پرنده!) می تواند گاهی با وارجی هایش اعصاب برخی مردم را رنده کند! با این حال ، باید از بازی برای اجرای مکانیک ضربات افقی هوشمند برای حرکت در لیست ها تجلیل کرد، و همین طور برای ردیابی موقعیت بدن شما و حرکت دوربین سنسور بر آن اساس. (به عنوان مثال برای نوازش کردن ببر کوچولوی اهلی خود از پشت و کنار بدن و… ببر، خوب ، طراحی بازی از این جهت واقعا شایان ستایش است) . (بررسی Joystiq)

ورزش با استفاده از کینکت(بازی Kinect Sports )

اگر بازی ماجراجویی کینکت را معادل بازی Sports Resort در نیتندو وی درنظر بگیریم، پس بازی Kinect Sports هم دقیقا معادل بازی Wii Sports است- و نمی گوییم که این شباهت ها و اقتباس ها امری خوب است. مینی گیم هایی مانند بازی بولینگ از همان بی دقتی Kinectimals رنج می برد زیرا آنجا که قصد دارید توپ بولینگ را پرتاب کنید ” با مشکل عدم قرار گیری صحیح توپ در دست خود مواجه می شوید، و بازی تنیس روی میز نیز به مقدار زیادی دچار انحراف در چگونگی نوسان دادن به توپ توسط شماست- در موارد متعدد ، عملی که در هنگام پینگ پونگ واقعی فورهند است در این بازی سر به منظور نمایش ضربه روی صفحه نمایش بک هند است! علاوه بر این موارد ، به هر دلیل ، در حین بازی، حسگر دچار سختی زیادی در ردگیری حرکات دست شما می شود، زیرا مکان نما به شدت تکان می خورد، به رغم اینکه موضع ما نسبتا ثابت بود و هنوز هم در شرایطی نوری خوب و مانند دیگر بازی ها مشغول تست این بازی بودیم. اگر چنین مشکلاتی را به عنوان یک حسرت ذاتی برای بازی های کنترل حرکتی مخصوص پارتی ها در نظر بگیریم، پس در آن وقت بازی همراه و رایگان Kinect Adventure را باید بهتر از این بازی بدانیم. (بررسی Joystiq)

لذت ماشین سواری با کینکت (بازی Kinect Joy Ride )

این بازی از ژانر مسابقه ای است که برای بازی با آن کاربر باید ایستاده، که مطمئنا همین نیاز به ایستادن سرپا برای بازی برخی از افراد را که به هر دلیل دوست ندارند ایستاده کار را دنبال کنند از گرد بازی پراکنده می کند. همچنین به نظر می رسد سیستم منوها از همان خطاهیا تشخیص رنج می برد که بازی Sports دچارش بود.(به بالا رجوع کنید) وقتی به این مسئله فکر کنید که یک عنوان بازی ۵۰ دلاری خریده اید که حتی مکانیک فرمان دادن خودرو در مواقعی کاملا خاموش به نظر می رسد، و هیچ ربطی هم به حرکات بدن ما ندارد کمی ناامید می شوید! (بررسی Joystiq)

تصاویری از عناوین بازی های ارائه شده ویژه کینکت

[Amin_Mansouri]

در دستگاه کینکت خریداری شده شما یک دوربین VGA و یک میکروفن چند آرایه ای قدرتمند در اختیار دارید برای استفاده از چت های ویدیویی که نیازی هم به تلاش زیاد برای راه اندازی در حال حاضر ندارد. خوشحالیم به شما اطلاع دهیم این بخش به خوبی و بی نقص عمل می کند- یک بار که متصل شوید، برای همیشه کافیست. همانطور که پیش از این هم گفتیم: سنسور هنوز خیلی دلخواه ما نیست زیرا که باید بیشتر اعمال را ایستاده انجام دهیم، آنهم در شرایط روشنایی عالی که ظاهرا بزرگترین مقصر در عدم توانایی ما برای شناسایی دقیق برخی از حرکت دست ما در هنگام کار جلوی کینکت است. خوشبختانه ، شما در اینجا گزینه هایی برای استفاده از کنترل کننده های دستی در اختیار دارید. برای تست چت تصویری با دوستمان آقای جاستین مک الروی در وبلاگ Joystiq برای چند دقیقه ای چت کردیم، این در حالی بود که سنسور کینکت مشغول ردیابی سر و بدن او بود و او حین چت یک نوع رقص آیینی را برای ما انجام داد (در صورتی که بشود نام این کار را رقص گذاشت). حتی فقط برای صدا ، استفاده از Kinect به عنوان میکروفن برای چت کردن (با لغو هوشمند سر و صدای مزاحم) قطعا بهتر از استفاده از هدست است.

جمع بندی و پایان سخن




بگذارید کلام آخر را با نقل قولی از بررسی تلویزیون گوگل خدمت شما ادامه دهیم: ” همیشه بررسی نسخه ۱٫۰ از یک پلت فرم سخت است – بررسی مفهومی و توجه به پتانسیل های کینکت وسوسه انگیز و تقریبا اندازه انتشارش جنجالی و داغ است.” اگر به Kinect به عنوان سخت افزار نگاه کنیم فوق العاده است ، اما هنوز هم فضای کار زیادی برای مهندسین نرم افزار و طراحان به منظور بهبود رابط کاربری وجود دارد. و صحبت از فضا شد، اگر شما نگران فضای تنگ موجود در اتاق یا هال منزل خود هستید، در صورت تمایل با یک متر نوار اندازه گیری کنید ببینید ۶ تا ۸ فوت (بین ۱٫۸ تا ۲٫۵ متر) فضا باز جلوی تلویزیون دارید یا نه و این کار را قبل از پرداخت ۱۴۹ دلار برای خرید کینکت حتما انجام دهید. مدیر سابق اجرایی مایکروسافت رابی باخ کینکت را یک «تجربه جدید» برای ایکس باکس ۳۶۰ نامیده است، بنابراین شما می توانید با دوستان خود بر سر این مسئله که مایکروسافت با دیگر شرکا بر روی بهبود تجربه از کینکت برای مدت زمان طولانی در آینده سرمایه گذاری بیشتری خواهد کرد شرط بندی کنید(و امیدوارم بهبود داشبورد هم از همان موارد بهبود باشد که در ابتدای لیست کارهای در دست انجام مایکروسافت قرار داشته باشد.)

مقایسه ای که هر کس دوست دارد انجام دهد- از جمله خود کمپانی های مایکروسافت و سونی -این است که کینکت در مقابل موو چه عملکردی از خود نشان خواهد داد. با اتکا به اعداد و ارقام، انتخاب یک بسته موو حتی در نسخه استارتر (پایه ای) یک کنترل کننده اضافی را با همان قیمت کینکت بدست می آورید، و با راه اندازی آن همچنین می توانید بازی دو نفره بهتری را تجربه کنید. در مقایسه عناوین بازی ها باید برنده را موو بدانیم چرا که بازی Sports Champions به دلایل مختلفی مسلما قوی تر از بازی Kinect Adventures است.اما در عمل و حین بازی، احساس می کنیم هر دو را دوست داریم – اما با توجه به وجود رقیب سومی به نام نینتندو و وی (Wii) باید سوال کرد رویکرد متفاوت به این موضوع نینتندو نیز یکسان است؟ تعامل بعدی بین ماشین و انسان به کدام وادی گام خواهد گذاشت؟ چگونه می توان آن را به اتاق نشیمن خود بیاورید و نگرانی فضا نداشته باشید؟ خب تا به این سوالات فکر می کنید به کینکت خودمان برمی گردیم: در کلام آخر معتقدیم یک روح مبارزه و گیرایی در داخل پوسته براق این دستگاه وجود دارد ، اما قطعا استفاده از این روح تهاجمی و هیجان انگیز نیاز به پرورش و بهره برداری مناسب برای رسیدن به بلوغ و شکوفایی خواهد داشت و امیدواریم که این زمان چندان طولانی نباشد…

منبع:
http://www.engadget.com/2010/11/04/kinec...60-review/

[Amin_Mansouri]

بررسی Xbox 360 Kinect

خوب: کنترل صدا، سنسور حرکت بدن، بازیها شما را به حرکت وا می دارند.

بد: نیاز به فضای بزرگ برای بازی، تعداد کم بازیهای در دسترس، نیاز به منبع برق جداگانه برای ایکس باکس های قدیمی

پیشنهاد: اگر قصد تجربه بازیهای متفاوت و فعالیت بدنی در هنگام بازی را دارید و اتاق نشیمنتان هم بزرگ است کینکت برای شما بسیار مناسب خواهد بود




پس از آنکه نینتندو اهمیت نه چندان زیاد گرافیک در بازی های ویدیویی را اثبات کرد، سونی و مایکروسافت هم به فکر چاره افتادند که نتیجه ی آن ارائه سونی Xbox kinect , Move بود .

بر خلاف Sony Move و Nintendo Wii Motionplus که تنها قادر به شبیه سازی حرکت دستهای شما هستند، کینکت حرکت تمام بدن شما را شبیه سازی می کند که این امر موجب متفاوت شدن کینکت از رقبا شده است. کینکت به وسیله ی یک دوربین که شما آن را در بالا یا جلوی تلویزیون خود قرار می دهید حرکت بدن شما را به فرامینی تبدیل می کند که برای ایکس باکس قابل اجرا است.




مایکروسافت با کینکت علاوه بر جذب کاربران ایکس باکس قصد جذب علاقه مندان بازیهای ویدیویی به کنسول ایکس باکس را هم دارد. البته این نکته را نباید فراموش کرد که بازی کردن با ایکس باکس توسط کینکت بسیار جذاب تر خواهد بود و برای کاربران ایکس باکس هم تنها ۱۵۰ دلار هزینه دارد.

اندازه کینکت برابر با اغلب بلندگوهای مرکزی سینماهای خانگی دارد و به رنگ مشکلی می باشد که می توان آن را در بالا یا پایین تلویزیون قرار داد. کینکت مجهز به موتور می باشد که وظیفه ی تنظیم زاویه دید دوربین را دارد تا به بهترین شکل عمل کند.




برای بازی کردن توسط کینکت به اتاق های بسیار بزرگ نیاز نیست و در آپارتمان های کوچک هم می توان از کینکت لذت برد. در مورد اندازه ی تلویزیون مایکروسافت چیزی نگفته است اما از نظر ما یک تلویزیون حداقل ۳۲ اینچی لازم است زیرا برای بازی کردن باید از تلویزیون فاصله داشت و چون کاربر مدام در حالت حرکت است اگر تلویزیون کوچک باشد تمرکز کردن بر بازی سخت خواهد بود. با استفاده از تلویزیون های غیر HD هم می توان بازی کرد اما افرادی که تصاویر HD را بر روی تلویزیون های HD دیده اند می دانند که لذت دیگری دارد.



اتصال کینکت به ایکس باکس ساده است. اگر ایکس باکس شما از مدلهای باریک جدید است که تنها باید پورت کینکت را به ایکس باکس متصل کنید. اگر ایکس باکس شما از مدلهای قدیمی تر است باید با استفاده از مبدل USB کینکت را به برق شهر نیز متصل کنید. در راه اندازه اولیه نویز محیط توسط دستگاه اندازه گیری می شود که چند دقیقه طول می کشد .نرم افزار کینکت ظاهر نرم افزار ایکس باکس ۳۶۰ شما را کاملا تغییر می دهد و به روز رسانی پاییز ایکس باکس ۳۶۰ دستگاه شما را برای اتصال کینکت کاملاً آماده می کند. اما قبل از اتصال کینکت به ایکس باکس بسیاری از منوها مخفی هستند و با اتصال کینکت پدیدار می شوند.



هنگامی که کینکت روشن است کاربر با گفتن hello می تواند کینکت را فعال کند. با نمایان شدن یک دست در گوشه پایینی سمت راست صفحه کینک فعال می شود و منو به منوی فعال شده ی کینکت تبدیل می شود .کینکت هاب امکاناتی چون ویدیو کینکت، Last fm, ESPN و ویرایشگر آواتار را در دسترس کاربر قرار می دهد.



با استفاده از کینکت می توانید ویدیو در حال اجرا را کنترل کنید. کنترل صوتی با گفتن کلمه ی Xbox فعال می شود. پس از فعال شدن تصویر میکروفونی کوچک در گوشه سمت راست تصویر نمایان می شود.



امکان چت تصویری توسط کینکت فراهم شده است که از نظر ما بسیار جالب است. علاوه بر امکانات چت کردن با سایر کاربران ایکس باکس شما قادر به چت کردن با کاربران ویندوز لایو هم خواهید بود. امکان لاگ این کردن در Xbox live توسط اسکن بدن هم وجود دارد که شاید جالب به نظر برسد اما به نظر چندان کارا نمی آید و سرعت لاگ این کردن توسط اسکن بدن هم کندتر از حالت معمولی است که اغلب افراد لاگ این معمولی را انتخاب خواهند کرد.



پس از عرضه کینکت، مایکروسافت چند بازی حرکتی را نیز عرضه کرده است که تعداد این بازی ها تا پایان سال ۲۰۱۰ به ۱۷ خواهد رسید.

بر خلاف بازیهای معمول ایکس باکس که دارای بسته بندی سبز هستند بازی های کینکت با بسته بندی بنفش عرضه شده اند بازیهای عرضه شده در سبک های مختلف هستند اما تنها نکته مشترک در آنها نیاز به سرپا ایستادن بازیکن است.

ما بازی کردن حداقل به صورت دو نفره را پیشنهاد می کنیم البته همه ی بازی ها حالت تک نفره هم دارند اما در حالت چند نفره لذت بازی کردن بیشتر خواهد بود بازی کردن به صورت چند نفره به اتاق های بزرگتر نیاز دارد که این یکی از موانع اصلی بازی کردن به صورت چند نفره است

[Amin_Mansouri]

مقایسه و برسی عملکرد بازی ها در دو کنسولXBOX 360 و PS3




قبل از هرچیز متذکر می شویم که این آزمایشات توسط یکی از معتبرترین سایت های موجود در زمینه بازی ها، یعنی سایت "گیم اسپات" www.gamespot.com صورت گرفته است و نگارنده هیچ دخل و تصرفی در این زمینه و نتایج آن نداشته است. در حقیقت وجود بازی های مشترک بین این دو کنسول قدرتمند، سبب می شود که با اجرا کردن این بازی ها و مقایسه جزء به جزء آنها، به پاسخ های خوبی دست یابیم، در این رابطه که در کل کدام کنسول قوی تر است.


البته احتمالاٌ و در ابتدا تصور می کنید بازی های مربوط به PS3 بهتر از XBOX هستند و در واقع این یک باور عمومی است که تا حد زیادی شایع شده است، اما در عمل به نظر می رسد که اوضاع برعکس است و سازندگان بازی های PS3 به علت عجله زیاد، وقت کافی برای تر و تمیز کردن نسخه های PS3 نداشتند. به هر صورت با این که مقایسه کار سختی است، اما در کل بازی های XBOX 360 کمی بهتر از نسخه PS3 همان بازی ها هستند.
©: انجمن تخصصی گیمرها و کنسول های بازی http://www.f1.irpsp.com/showthread.php?p=6896


به عنوان نمونه در بازی Need for speed : Carbon، با این که از لحاظ گرافیکی هر دو نسخه بسیار شبیه به هم بودند، اما باید گفت نسخه XBOX 360 از نظر نورپردازی بهتر است، در حالی که نسخه PS3 بافت های ظریف تر و دقیق تری داشت. در واقع اگر به تصاویری که از هر دو بازی در سایت های معتبر مقایسه قرار داده شده، دقت کنید، متوجه می شوید که خیابان ها در نسخه XBOX 360 به خاطر نورپردازی و انعکاس های بهتر، بسیار طبیعی تر هستند. در نمونه ای دیگر در بازی Call of Duty 3 نیز، پیروز و برنده عرصه گرافیکی کاملاٌ واضح است. به عبارتی در نسخه PS3 بافتها جزئيات بيشتري دارند ولي در كل از نظر ظاهري اين بازي در نسخه XBOX 360 بسیار طبیعی تر به نظر می رسد.


جالب ترین مقایسه در رابطه با بازی Madden 70 انجام شده است. جایی که برای بررسی جزئیات گرافیکی و نورپردازی در هر دو کنسول، یک بازی خاص در یک زمان خاص از روز بررسی شده است. نتیجه جالب اینجاست که درساعت یک بعدازظهر در بازی نسخه PS3، هیچ سایه ای در محوطه استادیوم وجود نداشت، اما در ساعت 30/4، سایه ها اضافه شده بودند.


همچنین علامت های تبلیغاتی روی پیراهن بازیکنان، در نسخه PS3 در حال حرکت بسیار بهتر دیده می شوندو احتمالاٌ از نظر بافت گرافیکی نسخه PS3 باز هم بهتر از XBOX 360 است، اما در زمینه نورپردازی مشکل دارد.


بازی Fight night round3 نیز از نظر گرافیکی، یکی از بهترین بازی هایی است که می توان پیدا کرد. در یک مقایسه جدی، نتیجه این بود که در نسخه PS3، جمعیت پس زمینه جزییات کمتری داشتند و باز هم از نظر نورپردازی نسخه XBOX 360 برتری کمابیش محسوسی داشت. در کنار این موضوع، زمان اجرای بازی در نسخه XBOX نصف نسخه PS3 بود.


در کل نتیجه ای که اعضای "گیم اسپات" از بررسی نسخه های مشابه این بازی ها بر روی دو کنسول مورد بحث گرفته اند اين بود كه در بازيهاي مشترك فعلا برنده XBOX است ؛ بخصوص در Fight night round3 ، Meden70 تفاوت بين كنسولکاملاٌ آشکار بوده است. البته از جهتی هنوز برای قضاوت خیلی زود است و باید به سازنده های بازی وقت داد با خصوصیات PS3 آشنا شوند و این فرصت را داشته باشند تا بازی های مورد بحث را با خصوصیات تکنیکی PS3 هماهنگ سازند که در این صورت، می بایست مجدداٌ آزمایشات و مقایسه هایی انجام پذیرد.