08-13-2017، 04:40 PM
اجاره محلی ارزان تا غذایی کم هزینه در سفر به مالدیو
مالدبو در سال ۲۰۰۹ به افراد محلی خود اجازه استفاده شخصی از خانه هایشان به عنوان مسافرخانه را داد که این امر باعث شد مکان های مقرون به صرفه تری در جزایر محلی باز شود. در حالی که هنوز هیچ مسافرخانه یا خوابگاهی برای مسافرین در این کشور وجود ندارد، می توان اتاق هایی را به ازای ۴۰ دلار در یک شب، پیدا کرد. اگر شما یک همسفر هم داشته باشید، سهم شما ۲۰ دلار می شود.
من از سرویسAirbnb استفاده کردم که بسیار مفید است و شما می توانید مستقیم با میزبان تماس بگیرید. من در شهر ماهیبادر و در مسافرخانه شخصی “نوویلوی شگفت انگیز (Amazing Noovilu)” درAir Atoll ماندم. صاحب مسافرخانه قبلا در هتل ها کار می کرد و به خوبی می دانست که میهمانش چه چیزی می خواهد و چگونه می بایست نیازهایش را برآورده کند.
اتاق تمیز و مرتب بود و تصفیه کننده هوا و پنکه داشت. حمام آن به سبک مالدیوی بود که شامل دیوارهای کاملاً پوشیده به همراه بوته یاسمن که از بین ماسه ها رشد کرده، می‌شود. بهترین حمامی بود که تاکنون دیده بودم به علاوه آب گرم بود و توالت غربی داشت. اگر رفتن به مالدیو تجربه کنید، باید افراد محلی آنجا را بشناسید و همزمان پول خود را پس انداز کنید، ماندن در یکی از مسافرخانه های کوچک باعث می شود که شما تجربه ماندن در یک مکان زیبا و رویایی جهان را بدون پرداخت هزینه های سرسام آور (عموماً ۳۰۰ دلار برای یک شب) داشته باشید.
غذا خوردن متناسب با بودجه
هر وعده غذایی در مسافرخانه من یک خوراک مالدیوی است که به صورت گروهی با خانواده مالک صرف می شود و در هزینه اتاق محاسبه شده است. این یک امر عادی است زیرا بسیاری از جزایر رستوران های زیادی ندارند، بنابراین اکثر این مسافرخانه های شخصی، غذا هم سرو می کنند. اگر مسافرخانه شما، وعده غذایی برای شما نداشته باشد، بیشتر رستوران های محلی گران نیستند، کافی شاپ ها در اطراف جزیره از صبح زود تا آخر شب دارای قهوه های۱٫۵ دلاری بوده و به علاوه انواع میان وعده ها، ساندویچ ها و نودل را با قیمت نزدیک به ۳ دلار می توان تهیه کرد. به علاوه هر روز صبح، ماهیگیران ماهی های صید شده خود را می فروشند. شما به راحتی می توانید با پیوستن به مردم محلی به خرید ماهی، ارزان و از دست خود ماهیگیر، رفته و سپس آن را در مسافرخانه سرخ کنید. علاوه بر ماهی سرخ شده، غذاهایی معمولی مالدیوی دیگر برای صبحانه شامل چای و شیر شیرین، ماهی تن با پیاز و شربت آبلیمو و یک نوع نان خوشمزه به نام روشی (Roshi) است که این نان بسیار به نان ایتالیایی roti شبیه است. ناهار و شام عموما حاوی ماهی تازه، زردچوبه های خوشمزه و برنج کره ای است که ما با دست باید خورده شود. اگر بخواهید با قاشق و چنگال هم می توانید این کار را انجام دهید.
گردش های شگفت انگیز و مقرون به صرفه
مالک مسافرخانه وقتی فهمید که چقدر من به غواصی علاقه دارم، مرا به چندین نقطه برای غواصی دعوت کرد و لباس غواصی مخصوصی را از ماهیگیر دریای همان جا، اجاره کرد و از برادرش خواست که ما را با قایق موتوری خانوادگی شان به مکانی برای غواصی ببرد. من هیجان غواصی کردن را بدون وجود غواصان دیگر با قیمت ۶۵ دلار برای هر تانک اکسیژن تجربه کردم. غواصی با سفره ماهی ها و وال های عظیم الجثه با قیمتی حدود ۳۰ دلار، واقعا عالی بود.
به علاوه سایر قایق های توریستی در آنجا توقف داشتند که البته به دلیل تعداد غواص زیاد، بیشتر از ۵ دقیقه تجربه چنین چیزی را نداشتند، اما من هیجان شنا کردن با یک وال عظیم الجثه را برای ۴۵ دقیقه را داشتم زیرا راهنمای من به دلیل ماندن من در آنجا بسیار خوشحال بود.
چیزهای به یاد ماندنی دیگر
گردش های دیگر من از این قرار بود: ماهیگیری در قایق ماهیگیری محلی (حدود ۲۵ دلار)، دیدن نزدیک ترین جزیره صحرایی (۶۰ دلار). من یک راهنمای تور داشتم که هر روز مرا به بهترین نقاط می برد و در مورد هزینه های سرسام آور نیز به من راهکارهایی ارائه می داد. این نوع تجربیات فقط با ماندن در یک مسافرخانه کوچک به دست می آمد به علاوه اغلب آن ها قیمت گردش های خود را نیز در وب سایت ها و سرویسAirbnb قرار می‌دهند، بنابراین شما قبل از رزرو بلیط از همه جوانب سفر اطلاع دارید. اگر مسافرخانه شما این تورها را نداشته باشد، از محلی درخواست کنید که در برنامه گردشگری آن‌ها شرکت کنید. بسیاری از آن‌ها امکان دارد، مایل باشند که شما به تورهای گردشی آن ها ملحق شوید اگر چه شما در آنجا اقامت نداشته باشید. سایت Paradise select نیز در کمک کردن به کسانی که خواهان تجربه تور غواصی هستند برای جلوگیری از هزینه های سرسام آور مفید است.منبع : تور مالدیو آژانس آمیتیس
موارد دیگر برای یادآوری
در حالی که مسافرخانه من عالی بود، هنوز هم از مشکلاتی مثل عدم وجود اینترنت بی سیم و دوش آب سرد، مانند اکثر مسافرخانه های جدید،رنج می برد.اما ما باید این نکته را در نظر داشته باشیم که ماندن یک هفته ای در مالدیو همراه با گردش و تفریح و غذاها با قیمت مشابه با یک شب ماندن هتل های گران قیمت، امکان پذیر می باشد. اما ماندن در آنجا این مزیت ها را هم داشت تا متوجه شوم، مردم مالدیو چگونه زندگی می کنند، با آن ها غذا بخورم و برای گردش به قایق های پرسرعت آن ها بروم. این امر باعث شد که این بهشت برای من بسیار ایده آل تر باشد.برنامه صنعت توریسم به صرفه در مالدیو جدیدا آغاز شده و اکنون زمان خوبی برای رفتن به آنجاست چرا که هنوز تعداد زیادی خارجی بیرون هتل‌ها نیستند (من تنها خارجی در قایق بودم) و جزایر در در دسترس مسافرین زیادی نبود. البته دور بودن این کشور به معنای آن است که همیشه برای رفتن به آنجا به وقت و زمان زیادی نیاز داریم اما مالدیو زمین بازی اختصاصی ثروتمندان نیست و همه نوع مسافری می تواند از آنجا لذت ببرد.
مالدبو در سال ۲۰۰۹ به افراد محلی خود اجازه استفاده شخصی از خانه هایشان به عنوان مسافرخانه را داد که این امر باعث شد مکان های مقرون به صرفه تری در جزایر محلی باز شود. در حالی که هنوز هیچ مسافرخانه یا خوابگاهی برای مسافرین در این کشور وجود ندارد، می توان اتاق هایی را به ازای ۴۰ دلار در یک شب، پیدا کرد. اگر شما یک همسفر هم داشته باشید، سهم شما ۲۰ دلار می شود.
من از سرویسAirbnb استفاده کردم که بسیار مفید است و شما می توانید مستقیم با میزبان تماس بگیرید. من در شهر ماهیبادر و در مسافرخانه شخصی “نوویلوی شگفت انگیز (Amazing Noovilu)” درAir Atoll ماندم. صاحب مسافرخانه قبلا در هتل ها کار می کرد و به خوبی می دانست که میهمانش چه چیزی می خواهد و چگونه می بایست نیازهایش را برآورده کند.
اتاق تمیز و مرتب بود و تصفیه کننده هوا و پنکه داشت. حمام آن به سبک مالدیوی بود که شامل دیوارهای کاملاً پوشیده به همراه بوته یاسمن که از بین ماسه ها رشد کرده، می‌شود. بهترین حمامی بود که تاکنون دیده بودم به علاوه آب گرم بود و توالت غربی داشت. اگر رفتن به مالدیو تجربه کنید، باید افراد محلی آنجا را بشناسید و همزمان پول خود را پس انداز کنید، ماندن در یکی از مسافرخانه های کوچک باعث می شود که شما تجربه ماندن در یک مکان زیبا و رویایی جهان را بدون پرداخت هزینه های سرسام آور (عموماً ۳۰۰ دلار برای یک شب) داشته باشید.
غذا خوردن متناسب با بودجه
هر وعده غذایی در مسافرخانه من یک خوراک مالدیوی است که به صورت گروهی با خانواده مالک صرف می شود و در هزینه اتاق محاسبه شده است. این یک امر عادی است زیرا بسیاری از جزایر رستوران های زیادی ندارند، بنابراین اکثر این مسافرخانه های شخصی، غذا هم سرو می کنند. اگر مسافرخانه شما، وعده غذایی برای شما نداشته باشد، بیشتر رستوران های محلی گران نیستند، کافی شاپ ها در اطراف جزیره از صبح زود تا آخر شب دارای قهوه های۱٫۵ دلاری بوده و به علاوه انواع میان وعده ها، ساندویچ ها و نودل را با قیمت نزدیک به ۳ دلار می توان تهیه کرد. به علاوه هر روز صبح، ماهیگیران ماهی های صید شده خود را می فروشند. شما به راحتی می توانید با پیوستن به مردم محلی به خرید ماهی، ارزان و از دست خود ماهیگیر، رفته و سپس آن را در مسافرخانه سرخ کنید. علاوه بر ماهی سرخ شده، غذاهایی معمولی مالدیوی دیگر برای صبحانه شامل چای و شیر شیرین، ماهی تن با پیاز و شربت آبلیمو و یک نوع نان خوشمزه به نام روشی (Roshi) است که این نان بسیار به نان ایتالیایی roti شبیه است. ناهار و شام عموما حاوی ماهی تازه، زردچوبه های خوشمزه و برنج کره ای است که ما با دست باید خورده شود. اگر بخواهید با قاشق و چنگال هم می توانید این کار را انجام دهید.
گردش های شگفت انگیز و مقرون به صرفه
مالک مسافرخانه وقتی فهمید که چقدر من به غواصی علاقه دارم، مرا به چندین نقطه برای غواصی دعوت کرد و لباس غواصی مخصوصی را از ماهیگیر دریای همان جا، اجاره کرد و از برادرش خواست که ما را با قایق موتوری خانوادگی شان به مکانی برای غواصی ببرد. من هیجان غواصی کردن را بدون وجود غواصان دیگر با قیمت ۶۵ دلار برای هر تانک اکسیژن تجربه کردم. غواصی با سفره ماهی ها و وال های عظیم الجثه با قیمتی حدود ۳۰ دلار، واقعا عالی بود.
به علاوه سایر قایق های توریستی در آنجا توقف داشتند که البته به دلیل تعداد غواص زیاد، بیشتر از ۵ دقیقه تجربه چنین چیزی را نداشتند، اما من هیجان شنا کردن با یک وال عظیم الجثه را برای ۴۵ دقیقه را داشتم زیرا راهنمای من به دلیل ماندن من در آنجا بسیار خوشحال بود.
چیزهای به یاد ماندنی دیگر
گردش های دیگر من از این قرار بود: ماهیگیری در قایق ماهیگیری محلی (حدود ۲۵ دلار)، دیدن نزدیک ترین جزیره صحرایی (۶۰ دلار). من یک راهنمای تور داشتم که هر روز مرا به بهترین نقاط می برد و در مورد هزینه های سرسام آور نیز به من راهکارهایی ارائه می داد. این نوع تجربیات فقط با ماندن در یک مسافرخانه کوچک به دست می آمد به علاوه اغلب آن ها قیمت گردش های خود را نیز در وب سایت ها و سرویسAirbnb قرار می‌دهند، بنابراین شما قبل از رزرو بلیط از همه جوانب سفر اطلاع دارید. اگر مسافرخانه شما این تورها را نداشته باشد، از محلی درخواست کنید که در برنامه گردشگری آن‌ها شرکت کنید. بسیاری از آن‌ها امکان دارد، مایل باشند که شما به تورهای گردشی آن ها ملحق شوید اگر چه شما در آنجا اقامت نداشته باشید. سایت Paradise select نیز در کمک کردن به کسانی که خواهان تجربه تور غواصی هستند برای جلوگیری از هزینه های سرسام آور مفید است.منبع : تور مالدیو آژانس آمیتیس
موارد دیگر برای یادآوری
در حالی که مسافرخانه من عالی بود، هنوز هم از مشکلاتی مثل عدم وجود اینترنت بی سیم و دوش آب سرد، مانند اکثر مسافرخانه های جدید،رنج می برد.اما ما باید این نکته را در نظر داشته باشیم که ماندن یک هفته ای در مالدیو همراه با گردش و تفریح و غذاها با قیمت مشابه با یک شب ماندن هتل های گران قیمت، امکان پذیر می باشد. اما ماندن در آنجا این مزیت ها را هم داشت تا متوجه شوم، مردم مالدیو چگونه زندگی می کنند، با آن ها غذا بخورم و برای گردش به قایق های پرسرعت آن ها بروم. این امر باعث شد که این بهشت برای من بسیار ایده آل تر باشد.برنامه صنعت توریسم به صرفه در مالدیو جدیدا آغاز شده و اکنون زمان خوبی برای رفتن به آنجاست چرا که هنوز تعداد زیادی خارجی بیرون هتل‌ها نیستند (من تنها خارجی در قایق بودم) و جزایر در در دسترس مسافرین زیادی نبود. البته دور بودن این کشور به معنای آن است که همیشه برای رفتن به آنجا به وقت و زمان زیادی نیاز داریم اما مالدیو زمین بازی اختصاصی ثروتمندان نیست و همه نوع مسافری می تواند از آنجا لذت ببرد.